убав (прид.) - преубав (прид.)

Додека таа одеше по патот со стомни, шарена како китка, убава преубава, во бела кошула и црвен елек, со долги коси во плетенки, меѓу косата и лицето имаше цвет.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Од височинката, каде што се прости со Денко и доктор Коста, убаво се гледаше наоколу, и денот беше од убав преубав, небото сино како синчец, сонцето жолто како качунка, миризби како да е сред мајска покосена ливада, а сето тоа тој ниту го гледа, ниту го чувствува.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)