светлив (прид.) - камен (имн.)

Кога не ќе шеташе низ градината, седеше на количката како на трон држејќи го во раката стапот украсен со сребро и светливи камчиња како жезло и го тераше Илко да ѝ расправа за својот живот: од каде е, како се нашол овде и каде оди.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Златна, со три светливи камења.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Другата, иста таква, лежеше во мојот џеб.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)