Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Забележувам дека сѐ почесто од работната маса бегам во дворот и во бавчите. Работам физичка работа.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Откако одлучив да гладувам, додека не пребледнам и премалам до онесвестување (а во донесувањето на ваквата одлука НЕ играше улога наближувањето на летната сезона и тековниот тренд на топлесот и тангата), преместувањето на работната маса ќе беше преголем зафат за толку мал човек како мене, па на крајот ги преместив компјутерот и работниот стол, како револт од немоќ да променам нешто поголемо во мојот застоен животен тек.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Овие се виртуелни реалности.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Работната маса (дескот) не е вистинска работна маса туку ние постапуваме со неа како таа да е, виртуелно, работна маса.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Некои луѓе ја сметаат за виртуелна реалност било која електронска репрезентација со која можеме да стапиме во интеракција. чистејќи го компјутерскиот десктоп, ние гледаме графика на канта за ѓубре на компјутерскиот екран, и со помош на глувчето го влечеме безвредниот фајл до кантата за ѓубре за да го исфрлиме.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Она што ги прави кантата за ѓубре и работната маса различни од цртаните филмови и фотографиите на ТВ е тоа дека ние можеме да стапиме во интеракција со нив како што стапуваме со металната канта за ѓубре и дрвените бироа.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Мала канцеларија, канцеларијата на Мартин, иако поголема и не му треба, во целина уредна, освен скромниот неред на работната маса.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

На таванот осветлувањето беше изгаснато, единствената светлина доаѓаше од флуоресцентната ламба на Мартиновата работна маса.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Или пак по ист пат, од една работна маса, се создава голема маса за работни конференции.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Би сакал да бидам вистински поет како Радован Павловски но за тоа немам ниту талент, ниту мадиња. Тукушто започнав со љубов да го учам и јазичам македонскиот, во работна маса да си ги претворам потпиралките под лактите, без песнарка да не букварам ниту со правниците. Терасата си ја обоив во белосино за да го збунам небото кое невино наседна и кактусно заофка.

„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)

„Ако го трошиш моето време, ни ти нема да значиш ништо“, рече Моли, навалувајќи се преку осакатената работна маса за да бутне со прстот. 96 Margina #19-20 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Маска за станицата на пиратот беше туристичка агенција во пропаѓање сместена во пастелна цевка, со работна маса, три столчиња и избледен постер на Швајцарска орбитална бања.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Судејќи според неговата работна маса, може да му се верува.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

- За на маса, - му дообјасни Боге. - На твојата работна маса. Можеш да држиш и пури.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Татко, за миг, се пренесе на сиџилот врз неговата работна маса.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Ги направи, со голема мака, неколкуте чекори до својата работна маса, до таа никогаш ненапуштена тврдина на својот живот, од каде, додека имаше моќ, му ги испраќаше своите пораки на светот борејќи се соармии на души од своите сиџили, трагајќи по последните неоткриени зборови на својата Историја на Балканот низ падовите на империите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Работеше внимателно. Ни ливче не поместуваше од неговата работна маса.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Врз работната маса ги забележа неколкуте свои книги, списи, предмети, грубо преместени, без негово знаење.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Едно утро, зад својата работна маса, на ѕидот, на местото каде што, пред неколку години, беа закачени сликите на Тито и на Сталин, ја постави сликата на една нова личност, дотогаш непозната за сите нас.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Потпрен на бастунот, го беше минал патот од креветот до работната маса.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Беше седнат во фотелјата, помеѓу големата работна маса и креветот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Заведен од духовитоста и афоризмите, читателот е поласкан да присуствува на едно вакво општо дрдорење.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

“Што е следното на ред - комодата? работната маса? купатилото? веќе го поминав купатилото со правосмукалка, и мислам дека ќе го завршам денеска...

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

“Постојано мислам на тоа,” продолжи таа одушевено.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

1. На мојата работна маса цел куп книги и фасцикли со исечоци од списанија и весници, извадоци од архивски документи и од објавени мемоари на политички и воени челници од двете завојувани страни во граѓанската војна во Грција, селектирани белешки од фалбаџиски топорења, измислувања, лаги и кодошења и во одделни коверти белешки од обични, простосрдечни раскажувања на живи учесници и сведоци во кои се сочувани најавтентични доживувања од времето кое како лишај и лош сон е залепено и врежано во нивните и наши спомени.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Европскиот капитал ги ограбувал работните маси на Турција не само преку редовното наплатување на каматите и на кредитите, туку и директно, преку разни акционерски друштва и претпријатија.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ја наоѓам книгата, фрлена на работната маса, сè уште недопрена.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Работната маса поврзана со МАСТЕР ЕКРАН Штом учителката забележи друга игрица почнува да исклучва и вика ко тигрица...

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

И писателите беа помилувани, од страв дека ним може да им се случи истото што и на познатиот Нобеловец С.Р., кога лик од неговата последна книга најпрвин го врзал гол за неговата работна маса, вербално злоставувајќи го со најздодевните реплики, и читајќи му ги, со особено навредлив тон, пасусите со бескрајни описи на само едно дрво (по кои писателот беше особено познат во упатените кругови), за на крај да му го направи истото што и авторот му го сторил на неговиот лик - го фотографирал во таа, а и во други деградирачки пози, и потоа фотографиите ги ставил на Фејсбук, зачинувајќи ги со злобни коментари.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Внатре, седнат на столот од работната маса, седеше веќе подготвениот матичар.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Докторот зазеде мудар став. – Некои однесувања остануваат латентни многу години, а потоа, еден ден, избиваат на површина – рече.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Фрли поглед врз документите кои стоеја на неговата аскетска работна маса и заклучи: – Единственото нешто што е несомнено е нејзината тешка состојба.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Газда Таки седеше и пишуваше на својата работна маса од масивно лакирано дабово дрво на која имаше многу хартии, мастила и пера за пишување.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Тоа го чинеше во исклучителни поводи.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

При една посета на италјанскиот претседател на владата Аминторе Фанфани, крај работната маса на Бургиба ќе забележи една книга на Југурта.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Уште неседнат, на работната маса на амбасадорот забележав две отворени книги: една беше Дневникот на Андре Жид, во кој беше опфатен и неговиот туниски период, а другата беше романот на Андре Малро Човековата судбина.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во купот писма што ми ги беше оставила секретарката врз работната маса, главно покани за приеми на странски амбасади, лесно го препознав мајкиното писмо.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Никогаш не ги заборавивме блиските и срдечни Себастијанови...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Но нема да изостави да нагласи дека не бил ослободен од стравот од тоа што тој во други пригоди го нарекувал демонот на Нумидите, овој демон кој ќе ги наведе народите на Картагина на делби, на племенски борби, поради кои Тунижаните ќе бидат губитници по големиот револт на Југурта.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Беше една од легендарните личности во која имаа доверба и Исток и Запад, и окупираните, и окупаторите. Беше човекот-надеж...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Пролетта 1985 година, кога Израел ќе ги бомбардира позициите на ПЛО во Тунис и седиштето на Арафат, Хабиб Бургиба, во налет на бес ќе побара прекин на дипломатските односи со САД, макар што крај својата работна маса ја држеше сликата на американскиот претседател Роналд Реган.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Приближно пет години потоа, во 1973, Винстон развиткуваше едно купче документи кои штотуку беа испаднале од пневматската цевка на неговата работна маса, кога наиде на парче хартија кое очигледно било ставено меѓу другите и потоа заборавено.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На спротивниот крај од собата, О'Брајан седеше покрај една работна маса со зелено засенчена ламба и со по еден куп хартија лево и десно од него.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Зад него, Винстон можеше да ја види работната маса со зелено-засенчената ламба, говоропишувачот и жичната канта за отпадоци, набиена со хартија.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

За кратко време врз неговата работна маса се најдоа неколку отворени книги за историјата на лавиринтите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

На работната маса на чардакот од двете страни беа поставени речниците на турцизмите, односно османизмите во балканските јазици.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Мајка, која обично влегуваше во Татковата библиотека да ја избрише насобраната прав од книгите, беше мошне изненадена кога врз работната маса на Татко ги виде книгите за лавиринтите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Не мина многу време, а Камилски пред себе на работната маса беше целиот опкружен со листови испишани зборови, извлечени од бројните речници, немајќи го чувството дека е победник во бојот со хартијата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И Мајка стигна да го поздрави, в рака со букет свежи каранфили и трендафили набрани утрото за да ги стави во вазничката врз работната маса на чардакот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

V Климент Камилски доцна во ноќта се најде во царството на своите книги, провлекувајќи се несетум низ коридорот до својата библиотека пред која имаше сопче со работна маса и канабе, во кое по долгото читање понекогаш и заспиваше.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ги нареди купените книги во рафтот над работната маса. Прилегна да се одмори.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во средната беше работната маса, а десно од неа една ламба со жолт лампион од која Татко никогаш не се одвојуваше.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Напротив, беше обземен од немоќ и дефетизам, верувајќи дека никогаш нема да стигне до посакуваната цел, да се пресмета со сите, како што велеше во овие мигови, натрапнички турцизми.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ја напушта работната маса, застанува крај прозорците и долго време гледа надвор.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Во фиоката од работната маса му го најдоа тефтерот Veritas во кој Мил запишуваше разни работи.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Лекарот ги крена рамената. Од фиоката во работната маса извади зелена картонска папка. Очигледно со документите на Марија.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Лекарот беше застанал зад работната маса. Како да ја очекуваше.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

И прашањето (условно) и одговорот (можен?), поврзани се со овие стихови, со овој циклус песни посветени на Кочо Рацин, со овој Реквием за него, започнат пред половина столетие но присутен во мислата и чувствувањето сиве изминати години, погледнуван само на мигови, со стрептеж, сѐ до овие зимски денови кога повторно осамна меѓу ракописите на мојата работна маса.

„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)

Од сѐ што беше останало со години негибнато во Татковата библиотека, големата работна маса, несразмерна со големината на собата, и другиот мебел, рафтовите со Татковите книги, со истиот распоред од денот на неговото заминување, жолтата ламба, неколкуте речници на работната маса, лупите, старата машина, речиси со потиснати букви поради долгата употреба.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Го копкаше сега да е дома, да седне на својата работна маса, да го стави пред себе блокот и да се чуди што ќе прави.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Додека седеа завалени во фотељите околу сниската просторна масичка пред работната маса на сопственикот во механичарската работилница „Лихнида“ во Бармптон, Канада, авторот виде дека Едо знае дека Германија загина во сообраќајна несреќа на кривината кај мостот пред да заискачуваш на Плетвар на пат за Скопје.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Најмногу сака кога среде реченица ќе му се присака да излезе заради некоја мала работа во дворот и таму, кога бргу по излегувањето, ќе му текне да допише збор, цела реченица, пет-шест па и половина или цела страница со нестрпливост да се врати на работната маса. Или обратно.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Директорот беше сам, седнат зад работната маса, со едно чудо хартии распослани врз просторната работна маса пред него.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Нервозен и сневеселен стана, го фрли добиениот ракопис на работната маса каде што лежеше неговиот ракопис, но без да види каде точно на масата падна фрлениот ракопис така што никогаш повеќе не успеа да открие кој беше неговиот а кој е добиениот ракопис.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Така тогаш авторот замина од Битола презадоволен и нестрплив да се најде дома, на својата работна маса каде што, нужно прераскажан и редактиран, ќе го внесе во својот зелен блок записникот што го доби од Паца. ***

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Колку повеќе го уверуваше дека е ова еден апсолутно идентичен ракопис со неговиот што лежеше на неговата работна маса.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Над широката работна маса, врз која беше послана зелена простирка од чоја, беа налепени нови пароли: Со Сталин во комунизмот!

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

На платното доминира огнот на нејзината душа, што се престорува во проѕирни крила на двата странични дела на сликата.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Убаво видов кога песот ме гризна, но потоа не само јас туку и Јана, а и човекот што беше дојден да ја дотера живата ограда околу градината сите констатиравме дека влезните врати во дворот и во куќата биле затворени и не постоел начин да влезе ѕвер во куќата.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Во канцеларијата на доктор Пачев, зад неговата работна маса е закачена последната слика на Загорка Пеперутката.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Потоа ја извади од мракот левата грижливо завиена во завои рака, ми ја подаде и ме замоли убаво да ја разгледам. – Како ти изгледа? – праша. – И дали можеш да си претпоставиш дека несреќата се случи додека седев на работната маса во мојата соба?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Седи покрај работната маса, ја разгледува книгата; веројатно истата онаа за која сношти зборуваше како за раритет; како за скапоцена посебност; го потсетувала на древните свети книги или записи што, случајно втасале до нас од некое неодредено време па оттаму и сите оние нејасни претпоставки во толкувањата.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Забележав оти ја фрлив актовката врз работната маса и шумно паднав во мојот удобен стол.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Но затоа, веднаш би можела да ја почувствувам истата онаа возбуда од нејзината внатрешност како кога бев малечка, иако со децении не сум стапнала во неа, во широкото антре со мермерен под, од чија десна страна, во сутеренот, останува адвокатската канцеларија на г-н Сечков (и сега, кога ја замислувам, е како тогаш, варосана бело, со голема темно-кафеава работна маса пренатрупана со „предмети“, хартиени ролни завиткани со конопче, а пред неа, исто таков, темно-кафеав стол за клиентот).

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

„Главно се состои од технички детали кои не можев да ги следам.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Херб Меим, кој седеше недалеку од нив, на својата работна маса, рече: „Тој сака да каже дека мозокот тогаш ја граби онаа просторна вселена која ќе се најде најблиску, која е најдофатлива.“

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

На! Тогаш зеде едно пенкало од неговата работна маса и го фрли накај мене.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

А можеби средината на листот не го прифаќа ова пенкалце?

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Без да ја запалам ноќната ламба на мојата работна маса, се облеков и на прсти, за да не ме чујат татко ми и мајка ми, излегов од дома.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Тогаш се сетив на зборот - сенилен - што татко ми го употреби за дедо ми, се стрчав кон работната маса на мајка ми, сигурен дека мојот пријател Братољуб Клаиќ ќе знае да ми каже што значи. Се разбира дека знаеше.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Таа тоа не може да го поднесе, како што не поднесува некој да ѝ буричка низ чантата, или пак да ѝ фаќа нешто од работната маса кога машината за пишување ѝ е отворена.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Таа има обичај да рече дека нејзината работа како правник е од оние „од седум до три часот“ и дека, откако ќе ја заклучи фиоката од работната маса во нејзината канцеларија, го заклучува и мозокот, па дома си доаѓа мирна, што се однесува до службата.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

На татко ми исто така, зашто воопшто не се појави од спалната каде што читаше нешто крај работната маса.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- велеше мајка му, а тој го гледаше наведнат над купишта книги наредени врз работната маса.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Лежи во сопствената соба: двокрилен прозорец со бели пластични ролетни, со бела мрежеста завеса и сета таа белина пропушта мека млечна светлина; под прозорецот работна маса - од татко му - столот е од татко му.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

- Најраното запознавање со ликот на татко му е сврзано токму со таа работна маса и со тој стол.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

На работната маса му стои чашка со моливи, всушност тоа е неговата прва шолја со мече, подарок од баба и дедо за првиот роденден; од таа шолја секое утро и секоја вечер пиеше млеко, а откако се скршила рачката му станала чашка за моливи.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Тато Петре го внесе багажот и го стави до работната маса.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Во моите чести посети во неговиот работен кабинет забележував с повеќе досиеја од Балканот, наредени едно врз друго, како вистинска тврдина од хартија, која често му ја затскриваше едната половина од ликот, кога беше седнат зад својата работна маса.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Откако наздравивме и ги испивме првите голтки од пенливото вино, амбасадорот Крисман зеде од својата работна маса една подебела фасцикла и ми ја подаде.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Знам само дека потоа светлината се прели, баш така, се прели како вода низ мојата работна маса што се наоѓа веднаш до прозорецот и дека врз целата горна површина на масата се распосла мек, шарен, светликав и многу тенок килим.