виновен (прид.) - се (зам.)

Скокнува од креветот, стои исправен во недоумица и виновно се смешка на себеси.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Волја на гостинот... Шири раце келнерот и виновно се повлекува.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)