кон (предл.) - чаша (имн.)

Но, највеќе ми пречеше Ото Кругер во улога на негативен јунак.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Очигледно имам посегнато кон чашата со ракија а нејзината дланка ми ја ускратила намерата. –Не се сеќавам каде се сретнавме и како втасавме овде, ако сфаќаш за што ти зборувам? - велам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сфаќам, сфаќам – одговори таа – само што не разбирам за што зборуваш - се правдаше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со десната рака се пресега кон чашата вино што жена ми му ја сервира врз масичката над мојата постела.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тешката, влакнеста рака, за која верувам дека е со неподвижен прст, се подава кон чашата...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)