за (предл.) - стан (имн.)

Праша, дали тој, Змејко, знае нешто и за стан.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Желба му е да се врати во Скопје, но нема стан. Овде работи и печали за стан.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој, иако му се паѓаше некаква улога на предводник и закрилник, не чекаше долго да му ја предаде иницијативата на Ордета, и да се пушти да биде воден од своето крштениче, на кое и без тоа му домачне да го гледа како се тутка и како одвај прозборува по некој збор, со загубен глас, на оние две-три места каде што прашаа за стан.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Десет илјади денари кои ги потрошив за да се преселам во Западот и да ја платам првата месечна кирија за станот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)