за (предл.) - рамо (имн.)

Аскерот се разви во стрелци, толку густо, што ако се фатеше за рамо, можеше да направи танец од оро, на чело со „танчарот" бимбашијата, а опашката би ја држал Бахтијарпаша. Со пристигањето на десниот фланг бимбашијата издаде заповед за напад.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сите Анадолци подивеа и почнаа да се дерат, да псујат, да зборуваат неврзани и неразбирливи зборови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
142. Постојаната борба рамо за рамо со Бугарите ги направи нив еден народ со бугарско име, но со словенски јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако е така, ќе приговори бугарската партија од Македонци, тогаш што означува црковното прашање, во кое Бугарите и Македонците одеа рамо за рамо и последниве се викаа и работеа со името Бугари?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Некој, со грбот свртен кон огнот, одеднаш скокна и се фаќа за рамо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ја допре нежно за рамото, полека приближувајќи ѝ се: „Она што сега во моментов го знам е дека ти си прекрасна и дека сакам да те бакнам.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Можеби таа сила што ме поттурнуваше не беа прсти или рака туку желбата или потребата над која немав контрола.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност некои прсти ме имаа фатено за рамото и ме туркаа кон собата во која ти го беше поминала сосема сама поголемиот дел од твојата последна ноќ.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сетив како ме тегне за рамото и сфатив дека се разденува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Можев и самата - рече додека ме откриваше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ме фаќа за рамо и со растреперени раце ми ја подава: - На, чедо, носи ја... ***
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Овчарот се поздрави со Анѓелета, го стегна за рамото и му шепна нешто.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ненадејно одзади некој го фати за рамото.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Викнувам неколку нашинци и се фаќаме за рамо. Тераме едно право оро.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)