за (предл.) - живејачка (имн.)

Цела ноќ се распрашуваа за роднините, за брат му, тате, мама, чичо, за челадта, за живеачката, сѐ до првите петли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Математиката си е тоа. Со Мирјана зедовме молив и пресметавме што може да се стори со една плата. Токму за живеачка.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Еднаш месечно го правев оној питачки гест – ја испружував раката за во неа да добијам од брат ми пари за живеачка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ноќите стануваа поинакви, во нив тишината се згуснуваше и мислев дека ќе ми проговори.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Жеден за свет, се втурнува во Париз, ја учи техниката на анимирањето и од тоа, заедно со неговата Емина, печали за живеачка.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)