Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Трговецот влезе во ќелијата.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Како впрочем и тој, кога Готлиба го враќаа откај иследникот.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Кога се моли во ќелијата, се моли да престане и проклетството на оваа негова интернација, но и тој грозен сон.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

„Можеби”, си рече, „зашто идејата на пеколот постои секаде освен во јудаизмот”, иако и стварноста, не само апокалиптичниот сон го враќаше на идејата на пеколот. „Можеби пеколот е еден голем карцер во кој се останува до крајот на животот.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Спротивното е давањето отпор; а давањето отпор е само едно залудно и додатно страдање...! Секогаш кога влегува во ќелијата, Цви Корец чувствува олеснување.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Скалилата што водат во ќелиите, направени од мермер, веќе се изабени од употреба.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Внатрешното јас во ќелијата е прогонувано од откинатите конкретизирани делчиња на сопственото јас или од неговите фантоми коишто се оттргнале од негова контрола. okno.mk | Margina #22 [1995] 43

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Цели три месеци го држаа во ќелија каде го најде Толе и се договори преку дупчето, кое беше нарочно провртено од стари затворници.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

На второто и третото накашлување Толе се увери дека тоа дете е неговиот комшија во ќелијата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Некои ситни работи, како торбата или алатот, можеше да ги спровне низ вратничето и да ги смести во ќелијата.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

За тој збор народски да живи, под клевета тешка, од грчки свештеници, во Дебар го затворија ене, клетници, во ќелии сиви.

„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)

Смрдеата ги гонеше. Сѐ беше оставено на неколку луѓе коишто, исто така, не погледнуваа што се случуваше во ќелиите. Глигор можеше да започне.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Земјата ќе ја собира во темните агли. Земјата во ќелијата е мека, песоклива.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Вклештена меѓу рабовите и железната рамка, таа го притискаше своето тешко тело во ѕидот и ја спречуваше светлината да продре во ќелијата.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Во ќелијата навлегуваше самрачината, а со неа доаѓаше ладно струјкање.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Дење и ноќе, јадење, сон, дишење, чекање, радување, сé во ковчег од вода, во ќелија на клиниката.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Но тогаш пееше и други револуционерни песни кои никогаш не ги заборави и чии рефрени ги потпевнуваше, посебно песната A las baricadas, кога му беше тешко во животот, особено кога беше сам во ќелијата на Голи Оток.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Заедно со бранот размрдан воздух што го предизвика отворањето на вратата, во ќелијата допре и силна смрдеа на ладна пот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Истата мисла, по сѐ изгледа, им дојде на ум на сите во ќелијата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Чизмите повторно наближуваа. Вратата се отвори. Во ќелијата влезе О'Брајан.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ќе поминат веројатно пет секунди пред стражарите да дотрчаат во ќелијата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Железната врата се отвори со тресок. О'Брајан влезе во ќелијата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во ќелијата имаше шестмина затвореници, мажи и жени. Сите седеа сосем неподвижно.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Го ставија во ќелија слична на оваа во која се наоѓаше сега, но ужасно нечиста и во секое време претрупана со по десет до петнаесет луѓе.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Четворица стражари воведоа во ќелијата една огромна руина од жена на околу шеесет години старост, со големи обесени цицки и со густи прамени бела коса што во борењето ѝ беа паднале на лицето.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во ќелијата се дотетерави поетот Емплфорт. Вратата се затвори со нов тресок.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Понекогаш беше тепан сѐ додека можеше да стои на нозе, потоа фрлан како вреќа со компири на камениот под во ќелијата, оставан неколку часа да се соземе, а потоа повторно одведуван и тепан.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во ќелијата влезе Парсонс. Беше облечен во куси кафеави панталони и во спортска кошула.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„6079 Смит В! Откри го лицето. Нема покривање лице во ќелијата!“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Винстон беше сам во ќелијата и тоа со часови сам.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Вратата се отвори. Младиот офицер со неподвижно лице влезе во ќелијата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во најдобар случај, и кога е апсолутно потребно некој да биде замолчан, ние сме понекогаш во состојба да прокриумчариме жилет во ќелијата на затвореникот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Кога Наќо веќе премале, го зедоа игуменот и отец Иларион и го свлечкаа во ќелијата и го затворија.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

А кога ќе се разбудел и кога ќе го видел така опожарен и разурнат - пак се затворал во ќелијата за да не го гледа.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Така седум години провел во ќелијата додека не му озгорело срцето од жал за манастирот.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Говор во ќелија Страв од згура, преселба Под весели шешири Со очи што намигнуваат Лице од виолина Пламен крај патот, лежење На постела од музика Што сослушува упорно Будилник на полицата Време во тегла, тајно Прозорецот зинува И дише, длабоко дише

„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)

А белезицата!? Сепак, ќе беше многу посреќен, дури и овде, во ќелијава, да не ја видеше таа белезица на раката на секретарката Ботка.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Разбрав дека се тројца во ќелијата и дека на смени ме гледаат.