среќа (имн.) - за (предл.)

Пријатно е да ја имаш среќата за прислужничка Додека ти ја отвора розовата врата на утрото И ти го принесува на прекрасно дизајниран тас Долго очекуваното изненадување.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Среќата за него изгледа беше коњот, некоја далечина а истовремено и столот на кој ќе седнеше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Пријатно е кога ја имаш среќата за прислужничка Но таа е и тежина, цврст фат ти треба! И умешност.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
- Ех, кукло, ти што ми го разубави животот, ми налеа среќа за вечни времиња, како ли се викаш?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Не сум го видел, вели Секуле, и среќа за него што не сум го видел.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така Андон и Благоја се погодија: коњот носеше среќа за двајца, Благоја и голобрадиот младоженец.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Среќа за неверување беше имал Гојко, ама пак беше несреќен човекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така Андон и Благоја се спогодија: коњот носеше среќа за двајцата, и за Андона и Савка, а растажуваше пак двајца, Благоја и голобрадиот младоженец.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)