соба (имн.) - за (предл.)

Поглед на едни очи во една соба за двајца... солзи за да ми го измие лицето од секојдневието.. една прегратка за вечност за да ја чувам во себе себично додека дишам...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
За него, креветот во собата за дневен престој беше поважен од кујната.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На Винстон му пролета низ главата мисла дека веројатно би можел сосем лесно да се изнајми собата за неколку долари неделно, само кога би се осмелил да ризикува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Здодевноста на двете деца затворени во темната, пренатрупана соба за спиење стана неподнослива.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не изгледаше ниту шокиран, ниту пак си дозволи нападна интимност кога стана јасно дека Винстон ја бара собата за љубовни состаноци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Параскева нѐ покани дома и ни кажа дека издава наместени соби за летувачи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Честотата на стапалките ме радуваше повеќе од старата логика во која секогаш сомнително се плеткаат читања, летања, но и слободни паѓања од карпи, во собата за сослушување во приземниот дел на оваа станица.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Сакав да те одведам на море, ти ветив колиба на планина, а наместо тоа, те поканувам на отворањето на мојата изложба – домашна, самостојна, Новогодишна, во мојата соба за скијање натапкана со конфети, памук и со снег на екранот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Во собата за приеми која под прав агол преоѓаше во тарпезаријата се служеа аперитиви: ракија, узо, грапа или шампањ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во собата за прием во која веќе беше запален каминот, на кожната софа седеше стрико Ѓорги и пееше додека син му го придружуваше на гитара.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Иако „собата за проекции“ беше преполна со каучи и стереа и телевизори, сите чувствуваа дека внатре се случува нешто што има врска со бизнисот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Соба за младенци, вели Оливера Поточка и се досега да се почеша.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се сретнаа во собата за разговори. Се прегрнаа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Забележуваме дека тукуречи секоја куќа нуди соби за одмор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Дејствието се одигрува во куќа со наместени соби за издавање и сопственичката на куќата се прашува дали новиот станар е познатиот убиец со име Осветник. Нешто како Џек Мевосек.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Тоа е неправда,“ се бунеше Августина. „Неправда.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нѐ погледна и рече: „Ова не е соба за прва брачна ноќ. Што барате овде?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дел од мојот свет исчезна со појавувањето на Марта Бернајс, исчезна мојата блискост со брат ми, исчезна и оној наш мечтаен свет уште пред да се појави, исчезна Венеција, исчезнавме и тој и јас во неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ја барам Гертруда,“ рече Рајнер. „Презимето не ѝ го знам.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Затоа што рековме: нимфоманките ќе останат заклучени во нивните соби за време на карневалот,“ рече доктор Фројд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога мајка ми ќе ме најдеше како стојам во собата која му припаѓаше на Зигмунд, или како седам на неговиот кревет, велеше дека тој би бил среќен кога за почеток би имал една таква малечка соба за него и за Марта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во собата за билијард запаливме голем оган. Спиеме таму, ако воопшто спиеме.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
СИЛУВАЊЕТО
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Вечеравме, го викна келнерот, Мане му плати и побара една соба за ноќевање.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Те оправдувам, дури и да заговараш во последен момент малку дивина, неосквернето својство на природата (кајшто човечка нога не стапнала!) малку самољубие, „соба за себе“ морски залив колку да не заминеш од овој свет пренесена жедна преку вода - ааах, Доме мој сладок!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)