свеќа (имн.) - за (предл.)

За душите на тие над кои шеесет години замрачи мрак, запаливме свеќи за да засвети светлина над нив, да болсне светленце и да заживее и остане траен споменот за нив дека не се заборавени...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Вниманието го заглавив на далечинскиот управувач кој, пак, беше веќе заглавил на Плоштад Македонија на кој беа преместени градските гробишта, и мноштво луѓе палеа свеќи за покојните.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Блескотната светлина им ги подзамижува очите, а чадот и силната миризба на темјанот додека палат свеќи за живите и за мртвите полека како да ткајат едно невидливо платно околу нив што ги одделува од многулудната маса за да можат да бидат сосема сами кога ќе дојат да се поклонат и да ја целуваат мајката Богородица.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И еве брзо така стана допатува на темна страна прст пред око мрак и штама го бараат еден пламен. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 131 “Вртисенко, давај знак”, паѓа сенчест еден крак.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Какви сенки, каков облак Прстот Висок овде собрал; сѐ го чува мојот зрак!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бев во црква, запалив свеќа за тебе, плачев, многу плачев. Сѐ повеќе тонам, отапев, ништо не правам.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Пред олтарот запаливме свеќи за душите на тие кои чуваат стража на Бигла и го фативме патот за Преспа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Вртисенка за добра зделка од добробит со лесна среќа распамучен, стопен, смекнат пред Вишниот купил свеќа За зорт, за фајде, за да свети небаре за час се сетил ако ништо некогаш не ќе се има да засветли една свеќа да се најде и околу многу сенки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)