можност (имн.) - и (сврз.)

104. Бидејќи во тоа време Мисирков беше претседател на ТМОК во С.Петербург и непосредно кореспондираше и со ВМОК во Софија и со ЦК на ТМОРО во Солун, тој лично ги знаеше тие односи што подоцна имаше можност и на самиот терен да ги почувствува.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Некаков обратен демон на рамнодушноста, на инерцијата и на апатијата - блед отсјај на демонот на ентропијата, кој ги насочува нештата кон максималната можност и кон апсолутната рамнотежа. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 15
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дајте ми можност и јас ќе ви го кажам секој негов збор. Тој е против Партијата, не јас!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Меѓутоа, во Ардените најмногу ме зачуди еден факт - насекаде, се разбира, каде што за тоа имаше можности и убави природни реткости, гледав бели населби, главно распослани, по шумските пејсажи, или на полјанките, пак од сите страни заобиколени со шуми, покрај реката Урт.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Напротив, AI нуди флексибилна рамка, со брзо зголемување на можностите и делокругот, за нашите обиди да ги помириме стриктно биолошкиот поглед на луѓето со психолошкото ниво на дескрипција; поточно, со концептите на лично искуство, вербата, значењето, намерата, предвидувањето и, конечно, одговорноста.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Организираното истражување, создавање и испитување на можностите и дометите на оваа своевидна деструкција на традиционалната линеарна литература во пракса е започнато на Браун универзитетот, а напоредно се прошири и на голем број универзитети во светот, во рамките на наставата за книжевност и креативно пишување.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Мислам дека и досега тие имале многу можности и поводи, но некако сѐ уште ги нема.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Татко ти многупати пред мене има зборувано дека Иван Степанович им дозволувал на многу љубопитници од кафеаната да ја разгледуваат таа слика и да уживаат во неземната убавина на девојката но и во големите можности и талентот на Јенков.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јенков навистина имал божја дарба, тврдеше татко ти, но за жал ја поарчил правејќи ги оние минијатурни портрети на Кралот и на Кралицата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Книгите му нудеа и безброј можности и патишта да се открие другиот, различниот, да се здобие неговата доверба, неговото пријателство.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се надевам дека во следните неколку стотини страници ќе се искристализира појасна слика и на можностите и на ограничувањата на квантификацијата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)