камен (имн.) - коњски (прид.)

Недалеку удираа во камен коњски копита. Пак се слушна извик, сега поблизу.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпрвин залаја пес, потоа глутница пци. Некој нешто луто викаше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тропаат на тврдиот планински камен коњските копита, шушкаат опинците и босите стапала на жените, кои загледани во разофканите ранети, се сопнуваат од издадените корења и камења.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)