камен (имн.) - има (гл.)

Мајката, си рекол, што се мачиме ние да ораме, да сееме и да жнееме кога камење имаме колку да ми сакаш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во каменот имаше издлабена браздичка.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Под каменот имало една змија, та му рекла на камено: - Ја поткрени се, бре камен, троа за да подизлезам со глаата, да го клукнам за петица чоеков.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И немој многу да зборуваш зашто тука во планињето и дрвјата и камењата имаат уши.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)