збор (имн.) - за (предл.)

А во ЗТПОК (1993) зборот „франшизинг“ беше употребен само еднаш – во делот на казнените одредби (чл. 101, ст.1, ал.4) – од што имплицитно под овој термин се подразбираше „облик на располагање и/или продажба на општествениот капитал“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
 8 – Четврт механизам, од 2005-та, е спогодбата т.е. „компромисот“ за доверување на настанатиот спор на специјален ‘мировен совет’ составен од три члена, од кои по еден определуваa работодавачот и работникот – доколку стануваше збор за индивидуален спор или, пак, на ‘арбитража’ – доколку стануваше збор за колективен спор (чл. 182-183, ЗРО/05).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, во конкретниов случај всушност  – според оценка на судот – станува збор за консензуален Договор за здружување заради заедничко остварување и поделба на извесна имотна корист, односно материјална заработувачка па посоодветен термин од „ортак“ се чини дека би бил „заедничар“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Интересна е одредбата според која, 12.  ЗМРРС (2007) го користи неиздржаниот термин „страни“, наместо попрецизниот „странки“ – бидејќи, всушност, станува збор за процесен, формално- правен, однос по повод настанат спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
2.  Договорот за вработување [кој порано се викаше „договор за работа“] има две подеднакво релевантни варијанти при склучувањето: прво – тој може да се склучи за време чие траење однапред не е определено – во којшто случај станува збор за работен однос на неопределено време; и второ – да се склучи за време чие траење однапред е одредено – при што, тогаш станува збор за работен однос на определено време (чл. 14, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во врска со известувањето на работникот по извршената инспекција, за разлика од ЗИТ (1985) – ЗИТ (1997), предвидува само доставување писмено известување за утврдената состојба (чл. 16, ЗИТ/97). 
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како странки во овој спор се сметаат работникот и работодавачот. Лицето кое одлучува за предметот кај овој тип спорови се нарекува арбитер. 13
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во нашата деловна практика овој начин на стопанисување многу ретко се користи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Врежување, прободување, саморанување и исцрпување на телото во секаква форма го прават основниот репертоар на постапки со коишто овој модерен примитивец од Лос Ангелос се служи во своите театарски остварувања.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Нејзината критика често се сведува на директна blow up експозиција на статии од весници наменети за мажи, какви што се „Daly Sport“ или фамозниот „The Sun“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додека уметниците концептуалисти од седумдесеттите прашањето за улогата на телото радикално го доведуваа во прашање со постапки како што се ползење по скршено стакло долж главната авенија на Вашингтон - станува збор за хепенингот на речиси голиот Крис Бардон, или пак неговото прострелување на раката со огнено оружје во една галерија, модерните примитивци најнапред практикуваат обредни техники од ритуалите на тн. примитивни, со политика и религија неидеологизирани општества и култури.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како и кај браќата Чепмен станува збор за, сега функционално фокусираната, експозиција на сленгот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ете тоа е она што другите не го увидуваат кога станува збор за овие реки.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Зашто не може да има збор за нешто што не постои. Како зборот стол, на пример. Зарем би постоел ако не беше направен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Стануваше збор за исечок од „Цариградски весник“ од 1873, за допис под кој беше потпишан Димитрија Боте, учител.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас знам, бидејќи Симон ми пишуваше за тоа, дека не само што нема вистина во она што му го смислиле селаните, не само што не станувало збор за некаква продажба и проценти, туку обратно, човекот и самиот сакал да даде за Маказар.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Стануваше збор за едно речиште што течеше откај шумската куќа на падините на планината, потоа, што е најважно, двете шупурки од чешмата, арно богата и студена, како и војцата од едно мало изворче близу до чешмата, сето тоа беше го свртиле кон рибникот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако не можеш да смислиш ништо, ако во главата немаш ни збор за повеста што сакаш да ја напишеш, тогаш кажи ја вистината - дека седиш пред белиот лист ставен во машината за пишување, со раката воврена под ременот од пантолоните, фатен за пенисот како за единственото нешто за што можеш да се фатиш.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Се разбира (ладнокрвно го продолжувам разговорот, буквално како да не го забележувам неговиот одважен, да не речам недозволено надуен став, односно, простете да се коригирам, би било дозволено ако станува збор за неговиот физички изглед).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Кога станува збор за политиката, тогаш, освен екстремистичките ридикули на десното крило, речиси и нема никого кој би сакал да биде некаде другде освен во златната средина.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во таа смисла денешниот распад на хрватската интелектуалност е токму конституциско пореметување, конституциска малолетност - станува збор за нејзината немоќ да се зачнува во слобода и да се репродуцира од слобода.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Делез вели: „Големиот писател е странец во однос на јазикот на кој се изразува, дури и кога станува збор за мајчиниот јазик”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Најпосле, да замислиме дека станува збор за третово раздобје во кое се занимавам со сликарство и кинематографија - на прв поглед со слики.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога станува збор за гуска како суровина за паштета, доколку описот треба да се потпре на важечката онтологија - тој може да биде единствено негативен.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Највисокиот закон на азијанизмот е самоволието“ (Норден), но, ќе видиме, мошне често станува збор за многу добро промислена и пресметана самоволија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Освен доколку, се разбира, не станува збор за последен бакнеж, за бакнеж со кој се простуваме од сите бакнежи, во кој случај (барем овој човек) треба да биде бакнат не само како тој самиот in propria persona туку и како сите и секој од неговите среќни овоплотувања, вистински и исфантазирани, во секое расположение/начин/место/време, сѐ до крајот на љубовта и здивот и јазикот и зад тоа, до крајот на оваа приказна и сите приказни, до крајот на ова договорено продолжение и неговиот придружен услов - „Нема услови.“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Со оглед на тоа дека станува збор за човек кого претседателот Никсон своевремено го жигоса како „најопасен во Америка” и кому и денес му е забранет влезот во Англија поради „заканата за јавниот ред и морал”, тој воопшто не личи на злосторник.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Екологистичкото инсистирање врз избегнувањето на страдањето може да е вистинито кога станува збор за животните, за коишто можеме да речеме дека се придвижени со инстинктот за самоодржување; но, кога станува збор за луѓето, важи спротивното - како суштества на јазикот тие битно се означени со силата на самоуништувањето, т.е. со нагонот на смртта.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Како и кога станува збор за други потраги, нема да нѐ изненади ако оваа покрај својата цел произведе и некои изненадувачки нешта.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Се превидувало дека повеќе станувало збор за „детски“ фантазмогории отколку за еден коруптен, презреан, декадентен „интелект“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Одбивањето на модерниот свет се камуфлираше како одбивање на капиталистичкиот начин на живот, но во прв ред стануваше збор за одбивање на духот од 1789. (и 1776., се разбира).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Овој логичен факт доведе до една друг вистина во науката-уметноста-вештината на огласување: секогаш треба да се истакнува една идеја, една магична област која посочениот производ го одвојува од сите други на пазарот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Станува значи збор за инаков простор, инаква читачка навика, инаква егзегеза. 36 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Можеби на некој вечно неодреден начин, се надеваме да привлечеме и други: поточно, да ги измислиме или да ги откриеме другите кои сѐ уште ги нема - но кои тоа веќе некако го знаат а можеби знаат и повеќе од нас.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак, кога станува збор за радиото, сегментацијата е мошне разнолика: искусните радиски луѓе велат дека има значајни разлики меѓу „клинците“ од 13-18 год. и оние од 18-25; понатаму постојат категории, шминкери, уметници, панкери, пчелки и „обични деца“!? 112 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Најсилната и најбројна публика е онаа меѓу 25 и 45 години.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Иако во градот често трчаше со другарите по топката, возеше велосипед по улиците на населбата, вежбаше на справи во фискултурната сала на училиштето, не можеше да стане ни збор за некаква споредба меѓу издржливоста негова и на Бојана.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Ја познавам јас неа. Уште како кутренце. Мојот збор за неа е закон.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој израз ретко се употребува, тоа е особено поетски збор за љубовник (-ичка), така што овде повторно имаме иронична јукстапозиција на вулгарниот жаргон и литературниот јазик.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Денес пак станува повеќе збор за чудовишните варијанти на идентитетот, оној на изофренот, без сенка, без трансцеденталност, без друго, без слика, идентитетот на автистот, кој како да си го раскинал двојникот и си го голтнал братот близнак (напротив, „близнакувањето“ е некој вид на автизам за двајца).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дури, ни сите научници заедно, а уште помалку поединечно, немаат право да даваат завршен збор за прашањето на вкусот”.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Од DEJA MIS произлегува играта со зборови deja amis („Веќе пријатели“), како и играта со зборови за забрана, jamais („никогаш“), каде што и едната и другата асоцираат на инцест.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Или станува збор За обичен двојник на божилакот Опчекорен над бездната Не за да го надмудри скокот на еленот Туку за да го принуди и исплашениот Да помине со човечки чекори над бездната По патот што ќе ја надвие Збунетоста од стравот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Гладта на пронаоѓачот ако ја водиш со себе значи си ја дофатил насмевката на детето во себе. (Дали станува збор за риби во летен азил?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
По сѐ изгледа стануваше збор за црвец бидејќи старецот рече дека му се гади од суштества без опаш и без глава.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Можеби стануваше збор за испратен предзнак кој требаше да те потсети дека и горе во испустениот простор (помеѓу небесното море и твојата насмевка) не е сѐ празно.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Или станува збор за тропот на опаши. А џамлакот трепери.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Не станува тука збор за компаративистичките проди кои настојуваат да го дефинираат пред сѐ општото но не ја напуштат анализата и на посебното во изразената структура меѓу уметничките дисциплини.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Х.Х. замолче. Бараше нови зборови за да нѐ убеди.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во прво време, во темата на враќањето во родната земја, субјектот разбира дека ќе треба да се брани од акциите на еден анти­субјект, наративен интервент, означен од платените егзекутори на тајната полиција („Дури и во мислите, не стануваше збор за повлекување или да се избегне стапицата којашто се профилираше...“).
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Прости ми другар Даскалов и веднаш речи ми дека не треба и не смеам да заборавам оти во животот никогаш ништо не се враќа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но сепак сфатив дека многу нешта во човекот се менуваат со текот на времето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па и тие немаше да се враќаат ако не беа врзани за нас со златниот конец на сеќавањето…
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Другарката Басотова смета дека станува збор за забуна, или обично препознавање, или пак само намера да се оцрни името на наш виден учесник во војната.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, не станува збор за истрошеност на жарчињата на храброста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иако во некој, и за мене самиот непознат дел од мојата помисла можеби и постоела некаква намера.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до намерата што се обидува иследникот да ѝ ја припише на мојата помисла, не можам да ја прифатам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Штом ќе ја насетам болката, или ќе се појави некој проблем во врска со здравјето, најнапред одам на лекар а потоа постапувам според неговите наоди и совети. Ништо друго.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа и велам дека станува збор за будно следење на брзакот на личниот интерес.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Освен можеби оние вечни осуденици, спомените.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И толку! Значи не може да станува збор за некоја однапред набележана или планирана цел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Посебно ми паѓа тешко фактот дека оваа измислица треба да компромитира познат учесник во борбата за слобода", нагласува во своето сведочење другарката Басотова.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Станува збор за правила што мора да ги почитуваме – очигледно ме исмева мојата поубава половинка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гледаш колку е лековерна: лекари па лекари! Толку е сигурна во нивната секреција!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но притоа напоменав дека не станува збор за пречки што со залет можат да се прескочат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Гледај, Рози, сфати. Домаќин... он...,“ старецот се обиде да најде соодветен англиски збор за Домаќин, но англискиот збор домаќин, кој беше најсоодветен не постоеше во неговиот вокабулар.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Отец Стефан полека се приземјуваше; жилата веќе не му чукаше како ровја на вратот, и почна полека да го обзема блаженство, оти стануваше збор за неговите заслуги.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не постои збор за „камп“ на француски, на германски и на кинески.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тука Захаријадис ги извлече на бина од која пред сите зборуваа најтешки зборови за нив, од таа бина паднаа најтешки обвинувања за што во воено време се оди на воен суд и се добива најстрога казна.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На прагот - домаќинката. И таа нѐ изгушка и откако собувме чевли и искажавме топли и убави зборови за убавината на куќата ѝ пожеливме мир и среќа, нѐ седна на миндер покриен со рачно исткаени килимчиња.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На сите тие книги се наоѓаше мојата фотографија и името и презимето, како и по неколку збора за моето херојство.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Луј Фердинанд Селин РАБЛЕ НЕ УСПЕА(ФРАГМЕНТ) (...) Гледајте, кога станува збор за Рабле, секогаш се зборува она што не треба.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се говори, се повторува на сите страни: “Тој е татко на француската литература”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Карактеристично е дека не е запомнат, или барем не се посочува, „цитатот“ (станува збор за познатата Андриќевата стохолмска беседа, за приказната и прикажувањето) но е запомнато она главното, кажаното.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Националниот сепаратизам: земјиштето на кое се има развиено и ќе се развива за напред На првото заседание на Бугарското студентско друштво во Петроград од оваа година јас реков неколку збора за резултатите од сегашното востание во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нашите противници велат оти сега не му било времето да се подигаат национални прашања во Македонија, кога е зборот за едно сносно постоење на сите народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На Косово паднале двајца царови. По таквото „јасно” претставување кај народот македонски за неговата „бугарска” народност, може ли да станува збор за бугарско национално самосознание кај Македонците?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Неколку зборови за македонскиот литературен јазик Во четирите горни статии во оваа книга јас сакав да им ги обрнам погледите на моите сонародници на нуждата од едно корено изменување на досегашниот процес на нашиот духовен развиток, како и на тоа дека моите погледи во тој случај не се нешто ново и безосновно, а се само чекор напред во досегашното развивање на нашето национално самосознание и дека затоа се сосем природни и основани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во јазикот има одделни гласовни знакови или зборови за сите мисли, чувства и желби на еден човек, затоа јазикот на еден народ е негово духовно богатство и наследство во кое се заклучуваат отпечатени во гласовни знакови или зборови сите народни мисли, чувства и желби со коишто има живеано и живее еден народ и коишто се предаваат како нешто свето од едно поколение на друго.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За тврдењето на проф. Миловановиќ дека Македонија не составувала и не составува географска, етнографска и историска целина, за кое некои можеби ќе најдат потврда во моите расудувања за изменувањето на националното име кај нас, освен тоа што е речено кога стануваше зборот за прашањето дали има во Македонија две словенски народности, ќе го речам уште следново: Иако е Македонија составена од неколку котлини, разграничени со високи планини, пак таа во денешниот нејзин вид има живеано одделно од Бугарија и од Србија или самостоен живот или под други држави.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Освен разгледувањето на сите засегнати прашања, за да биде јасно појавувањето на книгава, сега ќе треба да се кажат неколку збора за своевременоста на книгата и нашиот литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Православјето во Македонија сега до толку е искривоколчено што и не може да станува збор за една православна црква, – сега таму има 3 цркви, но не православни, а: грчка, бугарска и српска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Има во расказот „Црниот лебед“ на Гајто Газдинов, еден впечатлив лик. Станува збор за рускиот емигрант Павлов. Човек со необични способности.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за пиесата на Христо Бојчев „Титаник“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за една млада девојка - учесник во реално шоу.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за едно четиригодишно дете кое побарало засолниште, можеби за да ја избегне санкцијата на родителите, во еден кокошарник.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за расказот „Шуга“ во кој вели: „Тоа е една многу стара игра во која детето што нема среќа, ги брка другите деца обидувајќи се да ги допре.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станува збор за забраната за пушењето на јавни места.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
ИВАН: Престани. Станува збор за човек, по ѓаволите. Што ти дава право да зборуваш така...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: Зошто не? Би го направиле ли ние кога би станувало збор за атентатор против нас?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
МЛАДИЧОТ: Не станува збор за доверба.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ќе ѝ ги пишеш волшебните зборови за успех во работата, за бериќет и љубов, а можеш и лента да ѝ снимиш (аудио), да те слуша по стопати дневно и да ги направи сите работи по ред, како по инструкциите што си ѝ ги издиктирала со радиофоничен глас.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кога дивеат луњите, воздивнуваат ветриштата и кога времето лудува, тоа за Марино значи дека станува збор за gemiti d’amore, moti amorosi (Љубовни воздишки, Љубовни ритмови).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вистинска ризница на такви мотиви е Адон (1623) на Г. Б. Марино, како што се тоа веќе во 16-иот век некои дела на Џулио Романо и Петер Флотнер, а во литературата, меѓу другото, Аретиновите Ragionamenti и Vie des Dames Galanteс на Пјер Брантоме (1540-1613).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Еднаш дадениот збор за него беше светост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Отокот и модрилото беа јасен показател дека станува збор за напукнатост или скршеница. - Мислам дека коската е напукната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Потоа, стана збор за облекувањето. - Нема разголување, отворени деколтеа, тесно припиени фармерки и така сѐ до десеттата заповед.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сигурно дека умните луѓе се малку, велам, па малку се и зборовите за нив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Веќе немам и зборови за молитва, за милост. А и устава ми отече од молење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од своето камено гнездо, колку куќа толку кула, без жени и без слуги но со белези што го покажуваат дури и умирањето на бигорот, Селџик-бег ја пречекал мулазимовата заповед со крвави очи и со пушка в раце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Стрелал и пеел со персиски зборови за месечината и за бескрајноста на шумите под сребрената пајажина на светлоста.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Извесно време дланката од десната рака ја имаше положено на книгата, потоа ја отвори и почна да чита: “А сега да ти напишам неколку збора за нешто сосем друго: утврдив дека за време на подолг престој во затворот на чувствителните луѓе им се заканува опасност да станат огорчени непријатели, да почнат да го мразат сиот свет, отапуваат, ги обзема резигнација и стануваат премногу себични.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, од друга страна, претераната коренитост на тие разлики, извалканоста и стутканоста на писмото „така несоодветни на вистинските уредни навики на Д“ толку многу укажуваа на намерата да се залаже окото дека станува збор за безвреден документ; сето тоа, заедно со грубата наметливост на документот оставен пред очите на секој посетител, беше сосем сообразено со заклучоците до кои претходно бев дошол; сето тоа, велам, силно го потврдуваше сомнежот кај човек дојден со намера да се сомнева.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Брајант во својата мошне позната ’Митологија’ спомнува сличен извор на заблуда, кога вели дека ’иако не им веруваме на паганските басни, ние постојано забораваме и изведуваме заклучоци од нив како да станува збор за постојни вистини’.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Елена, како и Невестата, е вплеткана во една инцестуозна врска (поточно, станува збор за двоен инцест: прво со едниот од своите браќа, а потоа со Дејфоб, братот на својот прв маж); ќе ја доживее истата трагична смрт (била обесена); поистоветувана е со дрво (на Родос, Елена е почитувана под името Дендритис - божица на дрвјата): и Невестата, според зборовите на Duchamp, е “како дрво”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Приказната за Елена, преубавата ќерка на Зевс и Леда, содржи изненадувачки поклопувања со приказната за Невестата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ако стане збор за секс и за тоа имам што да кажам. Поточно, да се пожалам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога станува збор за иднината, за футуризмот, тоа е нешто уште покомплицирано.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Стануваше збор за Изнесување. Преведено на световен јазик, тоа означува сеќавање на покојникот заради негово обожување.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Како погрешно залепена географска карта од дежурен ученик кој сакал да го сплетка наставникот, стануваше збор за дислоцирана метропола и врвици од кумановските села кои водеа кон неа...
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Стануваше збор за женска долна облека закачена на втемелувачките столбови, небаре непознат пагански ритуал на повикување на божиците на плодноста.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Реков примерен, проклет да бидам, поради тој збор за малку да го замрзам целиот свет.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Поетскиот хуманизам (а тоа е чинам вистинскиот збор за она што ја покренува и усвитува прозата на Чинго) во името на кого авторот толку дискретно и толку ненаметливо прозборува за човечките судбини на својата избраздена пасквелска земја е само еден од видовите на растреперениот и честопати трауматизиран сензибилитет на модерниот човек пред сето она што таа иста современост во својот незапирен победнички настап го донесува како перспектива и ослободување но и како страв од нови опасности и беспаќа.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Беше попусто да му се говори, видов, немаше збор за неговата преголема среќа...
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Веќе не станува збор за актуализација, туку за кристализација.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Конечно, примерот на СР Југославија е посебно интересен, бидејќи станува збор за држава чиишто највисок правен акт (Уставот, донесен на 27 април 1992 г.), според мислењето на водечките југословенски стручњаци за уставно право (проф. Павле Николиќ, на пример) всушност е неуставен.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Да ги предупредиме сега сите оние заспани духови дека денес повеќе од кога било е јасно дека овде станува збор за намера општеството да се варваризира.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Станува збор за една „виорна егзистенција”, за „мобилност меѓу појавите”, па затоа таа себе си веќе не се чувствува како „бесмртна душа”, туку како „мноштво смртни души”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И овде можеме да повлечеме аналогија со вербална игра во која крај зборот коло може да се стави симболот +- за да прецизира дека станува збор за струјно коло.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Станува збор за стручњаци за типографија, за обликување и произведување на печатарски букви, историчари за натписи (епиграфика) и за ракописи (палеографија), за историчари на уметноста, стручњаци за судска медицина и многумина други што се заинтересирани како за естетските особини на графичкото изразување така и за неговите утилитарни функции (во издаваштвото, огласувањето, картографијата итн.).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Зар не е доволно знаењето на најмалку осумстотини зборови за да се знае еден туѓ јазик?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во такво расположение ја дочекаа и расправата за зборот башибозук, третиот од петте зборови за кои беше задолжен да реферира Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Подмладокот на комунистите, клубот на младите литерати (веројатно зборот - "писател" асоцира на сиромаштија и тавански незагреани сопчиња, па комунистите мораа да измислат некој нов збор за овој занает), локалниот стрелачки клуб... во триесет години на неуспешна демократија, со оглед на тоа дека беше во центарот на градот, на зградата ѝ фрлија мерак политичките партии.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во Новоговорот постоеше збор за тоа: се нарекуваше „самживот“, со значење за индивидуалност и ексцентричност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
16. ЕМ ШУТО, ЕМ ПА БОДЕ - не е зборот за јагнето, ни троа, ами за оној човек што си е роден како човек, но не го признава тоа...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Но, работодавачите најдоа свој специфичен начин на изигрување на оваа законска одредба – а тоа беше преку носење на т.н. нова систематизација на работните места, во којашто, намерно, го изоставаа работното место на работникот кој бил прогласен за технолошки вишок, или, пак, само го преименуваа – сѐ со цел да прикажат дека не станува збор за истото работно место. 40
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Целта на ова истражување, исто така, е да покаже дека станува збор за процес на намалување на правата, односно дека не се работи за изолирани случаи на намалувања на правата при што доаѓа де до намалување де до зголемување на правата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Станува збор за релативно техничка промена, имено, за да го исполнат условот „активно барање работа“, покрај веќе пропишаното редовно пријавување во Заводот за вработување во утврдениот рок и доставувањето доказ дека се пријавувале на огласи кај работодавци или во Заводот, невработените лица добија дополнителна обврска да се пријавуваат на објавените огласи за потреба од работници кај работодавец, во средствата за јавно информирање и во Заводот за вработување (чл. 2, ЗИДЗВОСН/март.00).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Обично, кога станува збор за незадоволителната состојба со работничките права во Република Македонија се мисли на тоа дека не се почитуваат правата што на работниците им ги гарантира законот.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Се најдов во небрана — изненадена сум невела — не чини неј — нив непара — не толку нетоп — невестински украс од тенеќија кој ја заменува короната ниа — оние нии — нив нуна — кума (делхинутив — кумица) нишан — знак нишка — нит, нитка на платно нишчелки — направа на разбој за ткаење ној— оној ногашчка — наплеток од косата обрецнам — врекнам, нависоко ќе проговорам обрус — долга везана крпа со реси од која се прави чалма на главата одер — врста кревет на столни ногари закопани в земји на кој се чуваат алиштата и покровите во визбата одвраќам вода — басна на вода за да се мени положбата во која се најдува озастра — утринава онбашија — турски војник десетар — каплар опурчак — искинат опинок кој веќе не се носи оралиште — место каде се игра оро ораџика — жена што игра оро орјатка — погрден збор за жена со која друга жена е скарана орман — густа гора оужје — накит олепела — лесна клетва осмак — мера за жито 50 оки отпуст — поповска песна пред свршетокот на извесна. служба павти — женски накит од сребро и бакар пагурче — сад за ракија пазамарка — џеб на селска кошула пајвани — ортомчиња со кои му се врзуваат нозете на коњ да оди раван — ситно парка — што ѝ е, што ѝ пречи да направи нешто паскурник — шара за шарање поскури пачавриче — книжулче, може и крпче од ткаенина пашит — без самар коњ, маска, магаре пералник — котел во кој се топли вода за перење песјачка — погрден збор за жена со која друга жена е карана петле — во онаа см. наполеон — пара златна француска со петле на неа петравил — епитрахил петреви гаѓи — горско цвеќе пинок — опинок плак — старец плетва — трева во сеидбата поврзало — врвца на торба или вреќа, како и на огламник на добиток подвеска — дел од селска облека.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Погрден збор за човек што го мразиш маскара — за срамота (се направи) маслават — никакво прашање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Секогаш возвраќа на телефонските повици и никогаш нема да ја откачи твојата покана за средба, без оглед станува ли збор за дружба или за неволја.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Кај Мајка се беа врежале Татковите зборови за училиштата кои го заобиколуваат затворот, па многу се загрижи за мојата иднина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
_______ 28 Станува збор за манастирскиот комплекс на музејот „Андреј Рубљов“ во Москва.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сфатив дека станува збор за Роза. Сознаниево ме порази.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Можеби станува збор за некоја далечна роднина, помислив.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Станувало збор за реликвија, за некакво сеќавање или за нешто слично.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Верувам дека се присетувате: станува збор за “Дубровничкиот зимија и благородник Никола Леко*, инаку долгогодишен трговец и почитуван жител на Скопје.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кога го спомнувам носителот на иницијативите од овој вид само ќе напоменам дека станува збор за високо рангирана личност. Можеби и од највисок ранг. Разбирате?“
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Подоцна сепак заклучив дека веројатно станувало збор за еден посебен вид молба за помош; или само збунетост во која е содржана спомнатата молба?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Потоа оној изнуден и чуден предлог или барање од неговиот некогашен пријател Јаким во врска со белезицата (во истиот оној понеделник што се трудат да му го забошотат); божем најдобро ќе било тој да го заборавел случајот бидејќи станувало збор за скапоценост на мајка ѝ на неговата секретарка Ботка а не на Баручиеви.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Помеѓу нечитливите податоци, во заглавието на листот, за првпат прочита оти и официелно, тој е Раде Ич, (името на војникот - сигурно беше пренесено од матарката), а под името, беше назначено она што веќе го тормозеше неговото тело; дека станува збор за тежок воен инвалид.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кога позвони и ја отвори вратата утврди дека всушност и не станува збор за канцеларија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Станува збор за процедура што мене не ми е позната во сите детали.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Веројатно стануваше збор за сенката на Јана. Секогаш ја пушташе нејзината сенка да влезе пред него во собата?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тогаш сметав дека станува збор за екстаза во која највидно место заземаше токму страста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури потоа уследи и објаснувањето: - Сега тоа ми се чини смешно - го објаснуваше Катерина моментот кога Јана ѝ го грабнала младичот - иако станува збор за неприличен акт.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но таа вечер, кога го грабна оној мој билмез за рака и го поведе кон кејот, бев бесна и преполна со очај.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Чуствувам дека сакам да се потсетам колку време од сите тие визити поарчив трудејќи се да си одговорам на ова прашање.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На ова помислив кога го слушнав она нејзино: нели станува збор за грди, лигави спомени.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се сетив на нашиот разговор утринава и на она како се вчудовиди кога го прашав дали е сигурен во она што го тврди или станува збор за обична претпоставка? А стануваше збор за банална вистина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го рече тоа со подбив, со мирен глас, како да станува збор за грутка снег што одамна се има растопено а во нејзината дланка останала само лигавата навлажнетост.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знаев дека станува збор за прекар. Но од каде? Зошто?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Станува збор за обидот со Ноевиот ковчег - ми помогна стариот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А замислете, станува збор за државен подарок. Сеќавање на моите добри односи со врхушката.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или навистина стануваше збор за неразјаснетите текови кои користејќи го нашето невнимание не туркаат по некој пат за кој можеме да тврдиме дека не бил некоја наша свесна определба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дека најмалку можело да станува збор за шпионче бидејќи спомнатата личност во текот на војната била курир на другарот Ведран.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност помислував дека станува збор за повик повторно да се втурнеме со сето месо и со сета крв во потребата на нашата глад и жед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Само, - го предупреди дедо Геро, - никому ни збор за оваа работа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Се разбира, јавно немам спомнато ниту збор за тоа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не помогнале дури ни ургенциите на другите Козаци кои мислеле оти постојат причини за да веруваат дека станува збор за вистински генерали.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А зошто велам оти еден дел од мене ја осудуваше?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ралф Валдо Емерсон, Природа Зборот „кибернетика” го смисли Норберт Винер (Wiener); во 1948-та тој напиша: „Решивме целата област на теоријата за комуникација и контрола, сеедно дали на машини или животни, да ја наречеме кибернетика; зборов го изведуваме од грчкиот збор за кормилар (сиц!).
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Зборот „cyber” беше редефиниран (во Речникот на американското наследство) како „теориско проучување на контролните процеси во електронските, механички и биолошки системи, особено протокот на информации во тие системи”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Му дадов збор за довечер.. Не може повеќе: го изеде жив срам од луѓето.. за мене... на сета негова добрина...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СТОЈАНКА: Јас зборувам како што е. Довечер давам збор за друг.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А чекај! Ќе види тој! Уште еднаш...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СТОЈАНКА: Вечер ќе ме свршат за Иле.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А тајната на слушање на срцето е во вербата во самите себе.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тоа што го говорите треба да биде во согласност со тоа што го мислите, способноста да се најдат соодветни зборови за тоа што сакате да го кажете е во слободното изразување на чесните мисли.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тој има само убави зборови за Никифор, но јас знам дека тоа е така дека нема соперник во него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никогаш не ти втасуваат зборови за сѐ.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Треба да се потцрта дека станува збор за еден град со над половина милион жители, со концетрирана индустрија, град во кој е ограничено природно проветрување поради високи градби.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се надеваше дека ќе прочита некој збор за неа во црна хроника, па така барем ќе дознае во кого се заљубил.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Пожарникарите објаснија дека станува збор за дефект во електричната инсталација од кој е предизвикан пожарот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Збор за поплака од нив не сум слушнал.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ти бе, Брезо, не разбираш дека станува збор за тактика.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сега таа на твое инсистирање ја сменила тактиката и од суптилен диктатор станала агресивен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)