време (имн.) - за (предл.)

За истиов сторен прекршок ќе му се изрече глоба во износ од 10.000 ЕУР на работодавач–физичко лице; а 7.000 ЕУР на директорот, односно друго одговорно лице кај работодавачот (чл. 264, ст.2-3 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тужбата ја има доставено лично тој самиот во 2000 година, и во судскиот процес пред стварно и месно надлежниот Основен суд – Скопје I,4 Анчевски не беше застапуван од никого, туку сам ги преземаше потребните дејствија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Подготвителното рочиште треба да се определи така што на странките да им остане доволно време за подготвување, а најмалку осум дена од приемот на поканата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Подготвителното рочиште треба да се определи така што на странките да им остане доволно време за подготвување, а најмалку осум дена од приемот на поканата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
4.  Странката која е уредно поканета да присуствува на рочиште или пак е известена за преземање на определено дејствие – а не се јави пред судот, без оглед на причината, судот нема натамошна обврска да ја повикува.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судската постапка траеше до март 2001 – т.е. околу една година, што прилично долго време за еден работен спор кој по дефиниција треба да биде „итен“ бидејќи 162 се работи за круцијално егзистенцијално прашање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странките се должни најдоцна на подготвителното рочиште да ги изнесат сите факти и докази врз кои ги засноваат своите наводи, како и да ги достават исправите и предметите кои имаат намера да ги употребат како доказ во постапката (чл. 271, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Чанга немаше време за козарите. Тој ѝ се препушти на белата тишина на планината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во тие мигови, гледајќи го загрижено нејзиното лице, тој беше уверен дека таа презела сѐ за решавање на проблемот што најчесто го измачуваше сето семејство, па сега узреало времето за одлука.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Беше време за една странска радио-емисија наменета за слушателите од нашата земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не. Не дека работата не е во тоа. Сега немам време за тоа.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Зеде поза, колку што се може, на спокоен човек што има време за другиот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За одредно време за мерките кои веќе се набележани, нема да се допушти ограничување на консумацијата на водата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Немавме време за разговор, за поздрав ми мавна со раката зашто на семафорот се појави зелено светло а пред крстопатот не можеше повеќе да се стои...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Индивидуалното битие е раздвоено, чинејќи обестелесено јас и тело кое е предмет што сопственото јас го посматра, сметајќи го од време на време за обичен предмет меѓу останатите предмети во светот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Па ти, човече, имаш 35 години, тоа е време за рекапитулација, а не за чкртање!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Времето за пајдос одамна е минато. Уште малку и мрак ќе фати.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Треба да се граби убавото. Со сите сили.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Животот е толку богат и убав. Нема време за тагување!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ќе откриеш дека ако попрв ги видиш другите, тие нема да те видат тебе, а ова ти овозможува време за набљудување, или материјал за подоцнежна употреба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Стоеше така, а знаеше дека не треба да стои, знаеше дека нема време за размислување и двоумење.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Чан-Јок, гостоприемлив, куќата чијашто често беше во секое време за сите отворена . . .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
И двете беа русокоси, високи и стројни како самовили а умреа во најрадосно време за една мома и за нејзините, кога беа свршенички.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
При сето тоа, при поругите и клеветите изговорени на сметка на неблагодарниот слушател, а за потврда на вистинитоста на своето раскажување и за потврда на својата раскажувачка вештина, зема да набројува дати и личности уште од пред времето за кое раскажувал, кои на овој или оној начин удриле свој печат врз животот во Потковицата и врз животот на сета Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За разлика од философите, кои живеат од репродуктивната економија на теориските знаци, „литературата полноправно се движи во шума, во светот како во џунгла, низ која мора храбро да се пробива“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Пред горливите проблеми на светот, литературата нема време за теориско ценкање со философијата. 90 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И тогаш сфатив дека меѓу уката на чинењето мозаик и уката на преподавањето сказанија – нема разлика, дека и за двете важи истото правило, закон ист: дека не можеш да видиш, да узнаеш, да го созерцаш целото додека сѐ не си дојде на свое место, додека не стигне времето за целото, додека од малото да сочиниш поголемо, а од многуте – едно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Потребно е многу време за ослободување на духот, за поврзување на неговото битие со космосот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Дали имавме време за одмор? Не знаевме што е тоа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Поспан глас од другата страна. Попладне е и време за дремка. - Ало, Доне, добар ден и здраво.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Време над кое се превалува и превртува маглата и правот на заборавот... Време за одмаглување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Време за многу размислување немало. Паробродот тргнал и почнал да ја зголемува брзината.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога ќе наближеше времето за училиште доаѓаше тетка Рајна, далечна роднина на татко ми, која остануваше со Ели неколку часа, додека не се вратеа мама и тато од работа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Целта да се добијат позитивни податоци од сите оддели на науката, не само за нас лично, а како народни членови, ќе треба да го натера секого од нас да ги посвети своите сили, сето свое слободно време за изучување на сите тие науки што се најнужни за нашиот народ и што бараат најмногу работа, зашто за полесните секојпат ќе се најдат доста доброволци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега настапува време за интерес за национално-религиозни прашања.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Времето за танцување помина, времето за љубовење помина и тој разбра дека веќе нема време за ништо, дека животот му се изменил, не по негова волја, туку по волјата на колективната судбина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
МИЛКА: Сеедно. Ќе имаме достатно време за едно кафе.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И сите негови другарчиња што имаат само по 50 години, па и тој, се убедени дека е време за нови почетоци, па одат на џез фестивал, читаат книги од Ог Мандино, Антонио де Мело, Лујза Хеј, а го препрочитуваат „Галебот Ливингстон“, „Малиот Принц“ и „Ние, врапчињата“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Летото беше вистинско време за тоа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Подоцна ќе имаме време за сѐ да си прикажеме. Од „Кулин бан па сѐ до денешни дни“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бебињата немаат време за чекање.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Требало доста време за прилагодување.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Гледајќи го одоздола нагоре, помирливо му рече дека нема време за губење туку да го стори тоа што и другар му веќе го стори.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Време за чекање нема.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Каков си ти немирен човек, твојот пријател ми се допаѓа, спие кога е време за спиење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Си ја држи главата и си шепоти: - Дури бев млад, вели, мислев дека секогаш ќе има време за она што го немам. 231
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Немаше време за прашување, вели Јон и ги откопчува кикиришките што му висеа на предниците од палтото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го погодила времето за трески! Ја нашла некоја извидница и ја силувале.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кој ќе праша, кога никој нема време за прашување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
се фаќа за носот и повраќа, некој снебивлив и кревок човек, ние одиме и смрдиме, ни смрдат алиштата, ни смрди и дишењето, душата, одиме меѓу пушки и штикови в затвор, а таму - пак сослушувања, нови премрежиња, кај ви се пасошите, ни велат, ги фрливме в море, велиме, од страв да не бидат откриени, велат, не од страв, туку од радост, велиме, не можеш со ѕидон да се разбереш, ние кажуваме едно, тие прашуваат друго и ништо не помага, нѐ осудуваат на смрт со стрелање, мене, Стевана Докуз, Илија Јованов, Добри Закоски, Јоше Богески и Силета Плевнеш, Стеван се тресе, го собира срцето ко полжав роговите и олкави солзи му се тркалаат по образите, му паѓаат в уста, а тој само шмрка и ги подголтнува и идат две војничиња со муцки од глушец и со ситни очи како топуски и ни собираат сѐ што имавме купено: чевли, шапки, палта, панталони, обетки и прстени за жените, џепни сатови, пари, сѐ, еден зема, другиот ги собира на една мушама, ги подврзаа плачките и ни даваат белешка, што зеле, ја подврзуваат мушамата со крајовите, ја креваат и си заминуваат, отиде печалбата наша и седиме, никој не заспива, од утре ќе имаме напретек време за спиење, уште една ноќ живот, си светкаме со очите и прашуваме кој го фрли прв пасошот,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ај, штрковите заедно се селат, велат, ама не им е времето за селење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Само мртвите имаат време за чекање, вели Лазор Ночески, оти времето, сето време е кај мртвите, вели, и со прстот врви по веѓицата од сечилото на ножот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Чинела дојди мечката на потокот, велеше татко, да се напие вода или да се искапи, велеше, а крмакот ќе се затрча и ќе ја шибне одзади со секачите, со 'рпалата и мечката ќе рипне, велеше, ќе почне да бега, ама дека нема многу време за бегање, велеше, ќе се качи на една бука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе им пуштиме абер кога ќе е време за товарење. Послушај ме, Доце, за наше добро.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да ги вратиме. - Немаме камења. - Ќе дојдат кога ќе имаме. Или в гора нека се закулничат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не ми требаше многу време за да ја грабнам облеката, бундата и чантата; не сакав да потрошам премногу време на облекување; ако коњите побрзаат како на патот за ваму, ќе скокнам, така да се каже, од оваа постела во својата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја погледна Херкулина. Таа го искористи моментот за да покаже кон својот рачен часовник и да го потсети дека времето за посета истекло.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не оставајќи ѝ време да реагира, ја повлече со левата рака, а десната ѝ ја стави околу вратот и му викна на Сатурн Волшебникот: – Одете си! Сатурн побегна избезумен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мајката и ќерката почнаа да се договараат, кога одеднаш Клотилдина удри со ногата во подот, се тресна по челото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Реши да причека во сопчето да се стемни и да дојде време за вечера.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
“ Вака никогаш нема да стигнам дома; мојата успешна лекарска практика е уништена; мојот наследник ме ограбува, но бескорисно, затоа што не може да ме замени; во мојата куќа беснее одвратниот коњушар; Роза е негова жртва; не сакам тоа ни да си го замислам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Исто така, ова е најсоодветно време за градење кариера и потполно созревање на животните идеали.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Меѓу вообичаените египетски симболи што се употребувале како детерминативи спаѓаат следниве: сонце, бог на сонцето, ден, месечина на небо, казлендарски месец, ѕвезда, час, време за молитва, планина, град, паланка, гледање, молитва, обожување, пофалба, плачење, тага. Кралски имиња Прикажани се две египетски кралски имиња, напишани со хиероглифи, што означуваат (а) кралски божји имиња и (б) кралски лични имиња.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Прекувремено Немам време за спиење, па сонувам прекувремено. Чекорам по минутите, а часовите летаат.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Убави обичаи, убави времиња за старите ветерани...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Турскиот амбасадор во Тунис, Муарем Тунчер, иако навлезен длабоко во деветтата деценија од животот, денес патувачки амбасадор, ми раскажуваше, на времето во Тунис дека постоел обичај наследен уште од Отоманската империја, министерот за надворешни работи да ги повикува еднаш месечно сите поранешни амбасадори на ручек, за да се искажат за надворешната политика на земјата, од позицијата и искуството во земјата во која служеле амбасадорите, а кое сѐ уште можело да биде делотворно за интересите на земјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ги бараа можните заемки, некои дамна утврдени, други заборавени.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Своевремено за едно медицинско списание преведуваа написи од османското време за лековитите билки на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Било некако време за икиндија, молитва во предвечерните часови, и се спуштале над нив, сами и изгубени на плитка вододерина, мраќава и есенски дожд, и веќе се стемнило, а Турчинот, во тишината со сосема ретки истрели, го заборавил својот алах: стиска нож и лази кон слепиот проклетник, ќе го коле, ќе ја одмаздува верата и честа на Империјата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Беше седум часот и петнаесет минути, време за будење за канцелариските работници.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и да беше помалку опасно, сепак ќе беше тешко да се најде време за состаноци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секогаш се бараме во некакви небиднини, несоници, во разни прегрешенија мудроста нѐ збудалува, милоста е дар кој најретко го даруваме, богатството на ближниот е наша потреба, и туѓото лицемерие е секогаш поголемо од нашето, а ние невини, насмеани пред сѐ ново и неразбирливо, измешано со надежта на новите намери, го мериме преостанатото време за воскресение.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
12 После три години, веќе со првата измена на ЗРО (2005), онаа од август 2008, во целост се измени членот кој се однесуваше на работниот однос на определено време – па, сега, договор за вработување може да се склучи на определено време за вршење на исти работи, со прекин или без прекин, до пет години.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Што се однесува до другите промени во сферата на престанокот на работниот однос по пат на отказ, во периодот 1993-2003 беа воведени и следните три подобрувања: •  прво, давањето писмено образложение за причините за отказот стана задолжително (чл. 5, ЗИДЗРО/97); •  второ, во април 2003 е пропишано дека, во случај работникот да поднел приговор против одлуката за отказ, тој ќе има суспензивно дејство т.е. ќе го одложи извршувањето на одлуката за отказ, сѐ до донесувањето на конечната одлука по приговорот (чл. 8, ЗИДЗРО/апр.03); и •  трето, исто така во април 2003, должината на времето за задолжителното известување на работодавецот, дека работникот е отсутен од работа поради болест или оправдани причини, е продолжена од 24 на 48 часа (чл. 7, ЗИДЗРО/апр.03).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Тие сметаа дека склучувањето на договори за работа на определено време за пет години е предолг временски период.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Од почетокот на транзицијата, правата на работниците кои по силата на приликите се невработени во дадениот момент со промените на овој закон претрпеа сериозни намалувања, особено во поглед на остварувањето на правото на паричен надоместок во случај на невработеност: додадени се нови ограничувања кои го оневозможуваат стекнувањето на ова право и го олеснуваат неговото престанување, утврдена а подоцна и намалена е горната граница на висината на паричниот надоместок и, најважно, дојде до повеќекратно и драстично намалување на времето за кое се исплатува паричниот надоместок.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Имено, листата на веќе постоечките четири дефиниции се дуплираше т.е. се зголеми за уште четири, и тоа: „работно време“, „време за одмор“, „работа во смени“ и „сменски работник“.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Измената и дополнувањето од јули 1998 година содржи три одредби преку кои се проширува опсегот на невработените лица кои можат да бидат вработени на неопределено време за работодавецот да може да ги користи поволностите од ЗЗВ.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со втората, пак, измена, од декември 1993 година, дојде до првото од низата намалувања на времето за кое им се исплатува паричен надоместок на лицата со одреден стаж на осигурување.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
13 А, пак, договор за вработување на определено време за замена 12.  Имено, се случија парадоксални ситуации – сите оние што биле евидентирани како вработени на определено време имаа право на добивање паричен надоместок, зависно од должината на нивниот стаж; а оние, пак, кои биле водени како вработени на неопределено време, што на прв поглед се чини поповолно, немаа такво право!?
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Време за женење, ама се осмелува ли Ѓуро да побара негде в село некоја сиромашка за снаа?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гнидите политички го рушеа крстот а потоа правеа невиден прогон се сметаа себеси за посебна врста на градите имаа масонско лого Друштво им правеше куртизанка млада висока стројна ја викале Рада ја стискаа сите за бујната града го калеше стажот во странска амбасада Дојде време за конечна битка и одмазда на тие разбојници зли време за крвава масовна чистка за сите животи што страдаа од нив
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Дојде време за Содома нова Спасителот мора пак да се врати дојде време за откровение на Јован секој за своите гревови да плати
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Светот ќе го понесам во фенер од светулка, На крилат коњ ќе го пренесам цело време За да застанам пред себеси И да речам: Би небичас А се беше Бреме Бреме Бреме.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
АРАНЃЕЛ: Знам, знам!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЗАФИР: Девет. Токму време за месење. (Вика од врата) Еј, Стојане, Божине, Фидане! Ај затворајте!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Туку шуќур си велам денеска што е недела Па поповите имаат венчавки и крштевки И немаат време за визитации на коали и други сонувачи На сон поп ако ти дојде ќе ти напраи триста лошотии На сон владика или поп и за ѓаволи се веруваат А богами не се чуло дека и на јаве ги есапат за ангели Така барем велат дојденците од Македонија кои своите попови Повеќе се среќаваат по судови одошто по црквите За да расчистат како може тоа што народот го изградил Да не биде народно ами попово И како може некој да биде овчар ако нема стадо И многу имотно-правни а не духовни работи Расчистуваат македонските попови по австралиските судови
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
19. Му верувам зошто да не му верувам на Чарлс Дарвин Дека ние коалите сме можеби најпознатата врста дембели Добро де и оние Црногорците на Балканот биле во мртва трка со нас За нив не сакам да си ја грешам душата Ама за нас коалите бев чула дека ако крстителите Немале пошироки погледи на светот И ако ги гледале само нашите навики Австралија можеле да ја наречат и Дембелија пу пу скраја да е Туф туф врста дембели А што сме мислители и сонувачи никому не му е гајле Кога секое суштество е дадено на многу мислење Нема многу време за работа Сега некој зајадлив ќе рече кој работи не мисли Или колку повеќе работиш толку помалку мислиш Други зајадливци ќе речат дека работата го создала човекот Не се сеќавам добро ама некој како да ми рече дека тоа е цитат од Маркс
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Немаше време за празни муабети. Времето силно притискаше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ама не беше време за противење.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се растрчуваа и луѓето по сокаците и одеа кај онаа жена што им беше поблиска, што им беше роднина или пријателка, застануваа крај куќата и штутеа под прозорците, ги наслушнуваа јачењето на породилката и заклучуваа дали ѝ наближува времето за породување или уште ќе се мачи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Јагули: вечно враќање Немате време за одлагање.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И двајцата добро знаеме на која жена мислиме само јас отскокнувам кај неа љубопитен и на вишини навикнат не можев да си замислам толку еднолично и неразонодено суштество рамна снага рамен говор несовршенството ме предизвика потсвесно, како што обично се вели правев трикови за забава на народот покажував нови мустри шарпи шешири шпилови стапчиња топчиња кутивчиња бели гулаби за бела магија создавав драмски штимунг го извлекував резервниот маж последниот џокер од мојот долг од што е дупнат џеб, немав време за колебање носев кружна насмевка - рингишпил на лицето каде јас, таму таа!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога повторно се собравме наместо да тргнеме откривме дефект во колата требаше време за да се отстрани сестра ми рече гладни сте вечерајте не се оди на пат гладен не доаѓа предвид реков очај ме обзема од постојано јадење кога треба да патуваме преживаме кога треба да патуваме.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Дошло време за гозба. Еден Турчин ги поканил другите Турци на вечера.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
„Ќе имаме доволно време за тоа кога ќе стасате ваму“ „Дали е сѐ в ред, мислам таму на Земјата?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Дури ни со благодетите што им се дадени на билките ние не сме располагале!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А потоа како извинување следеше објаснувањето дека живееме во тешко бурно доба, дека нервите ни се изарчени, а време за починка за жал немаме.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но децата немаа време за губење.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Но немав време за расфрлање со мојата дарежливост.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
СТОЈАНКА: Така, Томче. Како што рековме! (Отидува.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Немаме време за губење. Денес, Томче, од татко ти збор да земеш! Ама машки со него да зборуваш!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Никого не обвинува, ни Господ што ја зеде толку млада, ни татко кој веројатно можеше повеќе да стори освен таа една доза пеницилин од Америка, а не верувам ни мене дека ме обвинува од што немав доволно време за повеќе да ѝ се посветам.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Живот каков што сакаме, но само ако доволно долго спиеме и го имаме целото слободно време за сонување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Можеби сите други што не размислуваат веќе ја нашле целта и значењето на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Од другата страна е секојдневието со правила кои ќе ги следиш од пет насабајле ако несакаш да заглавиш во системот на бирократијата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но немаме време за медитации, до крајност се обидуваме да го истрошиме умот, зошто сме свесни за крајот што неминовно ќе дојде, барањето мир прерано ќе ни го покаже тој пат до крајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тие што сакаат да филозофираат или имаат време за размислување покрај обврските што ги наметнува баналното секојдневие, често размислуваат за смислата на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Прелистувајќи ги книгите уморни од вечното трагање по тие суштински прашања, а не добиваме ништо друго освен банални одговори, медитацијата ме потсетува на стихови кои оставија траг врз полноста на моето постоење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Нејзините две мали деца - моите други братучеди, исто така машко и женско - се тискаа зад неа и се обидуваа со љубопитните очиња да ме измеркаат отаде нејзините грамадни раце.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа настапи мала непријатна тишина во која решив да се проѕевнам за да покажам дека ми дошло време за попладневната дремка.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Одам и до граница: примам пошта, билтени од фронтот и чекам да дојде времето за раѓање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како да ѝ кажам дека не се одбира време за тоа. Никогаш не се пребира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го грабнуваш детето и бегаш, немаш време за мислење и за жалење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И толку. Нема време за повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега знам дека од чадот паднав во огнот, ама нема време за исправање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Детето и ништо друго, велам, време за сакање не се одбира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега баш не е време за тоа, оди сегашнава задача ми е итно да стигнам до селата и градовите и на децата да им ги расподелам играчкиве.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Оваа книга, како дел од есенцијата на мојата балканска егзилска сага, беше еден вид преуранета проверка на синот на емигрантот, нараторот, дали беше дојдено времето за враќање од егзилот во родната Албанија, беше тоа едно ѕиркање во пеколот кое можеше да заврши кобно...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Мајка ми влезе во кујната и кога ме виде со телефонската слушалка во рака што јас од возбуда заборавив да ја спуштам, очите од лутина ѝ светнаа: - За ова би требало да бидеш казнет, - процеди бесно, - ама, сега нема време за тоа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Не лутете се, - рече таа, - некое време ќе останете без приказните за заспивање, зашто ќе морам да го пишувам романот, а потоа ќе го правам секогаш откако ќе си легнете. Време за губење немам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Штурците почнаа да ги гласат своите виолини за вечерниот концерт. Беше време за враќање дома.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)