отиде (гл.) - човек (имн.)

Не е Никифор до мене, кај ми отиде човекот?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отишол човекот да бара извод за женење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тука и Албанците, бидејќи по својата и по неговата вера, го натераа да си плукне на брадата, да ја избричи, и отиде човекот да работи во Билишта како ѕидар.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не гледам ни кон кај ми отиде човекот, кај ми се загуби.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај отиде човекот, си велам, кај отиде човекот што порано ме гледаше како гајгурот јајцето што го гледа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите во тој миг помислија „отиде човеков“, но за среќа, заради навремената реакција и бргу вградениот стент, се извлече.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој сигурно таму го изгуби здравјето и си отиде човекот по петелот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)