излезе (гл.) - по (предл.)

Селанките ѝ завидуваа на Митра, селаните се поприсетија каде е работата, та излезе по некој збор кај пазарџиите, ама „кој чука туѓа 'рж?“
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе видиме што ќе излезе по овој матен ден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Арно ама еден човек го препозна и излегува по него, му се придружи.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Излеговме по патеката меѓу гробиштата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Добро беше, кога излегоа по тебе во дворот што му рече нему: „Слушај, бреј, копилјаку мајчин. Зарем ќе продолжиш и од нас да крадеш...“
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Од црквата се источува нова река луѓе, дотерани, расположени, излезени по молитвата да прошетаат на пријатната пролетна сончевина.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ја подава раката и наидува на празно.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога беше сигурен дека не оставил ни искра, без збор и тој излезе по Лумана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Купија сукно, мошне квалитетно – и тоа не им беше тешко, зашто за тоа мислеле уште половина година пред тоа и ретко кога еднаш месечно да не излезат по дуќани и не ги испитаат цените; затоа, пак, Петрович рекол дека подбро сукно и не можело да се најде.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)