зборува (гл.) - сам (прид.)

Тоа би изгледало дури по малку неисправно, како опасна ексцентричност, како да зборува сам со себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Слушнала на млади години, поминати во крајезерскиот град дека еден нејзин сограѓанин поет, шетајќи крај езерото, зборувал сам со себе. Тој така ги составувал своите песни.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Овде вчудовидува бројот на луѓето кои мислат сами, кои пеат сами, кои јадат и зборуваат сами по улиците. И покрај тоа тие не се собираат.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Биди ербап сега — не пушчај го", — си зборуваше самата и гореше од желба што побргу да го види Крлета и да го избакне како свое дете.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Којзнае уште колку Рада ќе размислуваше и ќе зборуваше сама со себе, ако Роска не ѝ ја прекина мислата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едно нервозно движење, некој несвесен израз на неспокојство, обичај да си зборуваш сам со себе - сѐ што содржи навестување на ненормалност, или на нешто што сакаш да скриеш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Сега можеби ќе знам, ќе сфатам зошто дедо ми си зборува сам! - си помисли.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Оваа глава не е за на перница, вели, и после си реди, си зборува самиот, си прави разговор со себеси.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)