врзува (гл.) - за (предл.)

Го придружува, се врзува за него и така обично го раѓа знајното, како едно од многуте чеда на вистината.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Го собраа и житото и добитокот. Добитокот го врзуваа за нозете, го легнуваа, и откако ќе го изгазеа убаво на мевот, го одврзуваа: ако добитокот можеше сам да стане и да оди, го земаа за носење оружје и храна.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кучињата ги водат и ги врзуваат за сливите Ѓенески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И онаа млада пареа што ја издишува Левтерија, се врзува за воздухот и за земјата под неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Свеќата на изгревот догорува На сртот играат кентаури И јас веќе се врзувам За соѕвездието на плодот Што некој ми го ставил в рака.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)