бев (гл.) - камен (имн.)

И пак се наведна. Стана камен а сѐ околу него беше камен. И каменот и полжавот и тревата. Сѐ. И земјата и небото.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Офицерите се почуствуваа неудобно зашто тоа навистина беше камче.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Најдобри и најподатливи за работа му беа камењата што ги вадеше од длабочините на земјата: имаа цврста срцевина; кога ќе ги извадеше, како да се заслепуваа на сонцето, невидено светлина од своето формирање.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)