шинтер м.
шинтерски прид.

шинтер (м.)

Шинтерот чекореше крај мршавото коњче и имаше модро набабрено лице на удавеник.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Човек надвор од сопствениот митски простор е обичен пес деноноќно гонет од бескрупулозните шинтери.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Токму така направи шинтерот Ф во ноќта дотогаш непозната за него; во ноќта кога со чудна помиреност го прифати прогонството во пределот каде кучињата се плашат од луѓето-скитници; во ноќта кога сфати дека дење гулабите се сиви колку и небото, па не се гледаат, исто како да не постојат.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Во последно време гледам шинтери низ градов роварат и секојдневно собираат кучиња по улици.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)