цери несв.
царистички прид.

цери (несв.)

Ако бидеш работлива, ќе се загрееш, се цери на тоа студот во маглушината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
КРТОВИЦА: Се церат и се клиберат како луди на брашно.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Оние што цереле со треви загнасени рани, косопас, очебол и секакви трески, веднаш знаеле од што е болен и молчеле отпрвин, и се пентареле по безживотен рид изморени од живот на кој не биле свикнати, и биле бришани од ветар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ризван бег се цереше од подбив, ама ибн Бајко ги стокми послушно трите први прсти од десната рака, ги собра еден до друг, а домалиот и малиот ги свитка, ги залепи за дланката.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)