хули (несв.)
Од што им беа убави гласовите на билките од што им беше жална молитвата добиче стиснато до ѕидот со испружен јазик хули на бога и фрла копита кон небесата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
„Кој е тој да ги мери и премерува нашите заслуги и хула бесчесна да фрла врз видението и буквите на отец Стефан?“, праша отец Маргарит Духовникот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Не хулете го Бога! тој е најмалку виновен за чудните патишта што ги избира нашата слобода.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
