фали (несв.)
Храброста нема што да ја фалите вие.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Но залудо ти ми го фалиш ко јунак, бидејќи враг си му нему по вера.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
СТОЈЧЕ: (Вади од пазува ашици и, фалејќи се, ѝ ги покажува на Симка). Гледај; гледај! Сето ова го добив.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
По некои стројници ќе ти фалат, ќе ти фалат...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А потоа се разгледал наоколу и кога се уверил дека никој не го гледа, си рекол сам со себе си: — Трај, Трајче, не се фали многу, оти и на млади години ваков торлак си беше“.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Во исчекување на муштерии, тие стоеја пред дуќаните и потфрлуваа бесмислени шеги еден кон друг но веднаш се менеа штом ќе се појавеше купувач; се веднеа пред него и љубезно се насмевнуваа, ја фалеа својата стока.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Кузман потсмешливо гледаше по неа и се фалеше џвакајќи шматаво.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На суверните жени им продаваше лилјаци и се фалеше дека аптекарите му ги купуваат змиите.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Така, така. Си го погодил чорбаџи Дано. — Го фалеше Лесната бравот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Море, сто рала гаќи да носат такви како Крстета Попов, окото не ми трепнуа, ќе и согаза како нишчо! — се фали Неда и се мисли: — „Оти волку и сакам, и неќу за него да се прикажуа?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ете, такви сакат царката наш! — ги фали Чатлакот доброплатците и им го дава ќесето со „биринџи" канатларски тутун да направат по некоја и друга цигара.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Закачил царско лавче на шубарата. Царот го фали, војниците од мед и ореви ги почестува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„И вие се фалите со сето тоа?“ рече.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сега, загреан, одеше од гостин до гостин и се фалеше: Ганка му носи свилени јоргани, креденец, шарен килим, везени перници.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И не само тоа. На очи се подбиваат шега на сите нас – муслиманите – дури се фалат дека не сме можеле да ги налегнеме нив како другата раја – заврши Селим со своето раскажување за слободните Мариовци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Вие се фалите како вас Турчин не ве бил досега, како не признавате ни цара ни везира, како не плаќате никому ништо.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Мариово златно има леб за секого. Така се фалеа тогаш Мариовците.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Јас одамна престанав да се фалам пред други дека некоја девојка спиела со мене.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И не какви било, а учени, умни и почитувани... - долго ги фалеше стројничката Мискарица момата и нејзината фамилија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Не да се фалам, но така е... Секогаш со овие зборови започнуваше велгоштанецот и додаваше како неговото око сѐ видело, а неговото уво сѐ чуло.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
