убедување (ср.)
Религиозните потреби и убедувања за сите се неприкосновени.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие Македонци и им дадоа израз на своите убедувања за македонското прашање со издавањето на весникот „Балкански гласник” во Белград во 1902 год.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога едно движење во едни места се распространувало со убедување, а во други со сила, може ли да се нарече општо?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во минути на смирување, кога спокојното размислување го потиснуваше трагичното чувство на безизлезност, Арсо се враќаше кон напрежните свои убедувања дека вистинската смисла на човечкото живеење е во непрекинливата акција, во непреодливата волја на човекот да дејствува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сите убедувања на стариот се разбиваат во нивната тврдост, како вода плисната на восочна површина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Самиов се јавив. И имам зошто. Нема потреба од некакво политичко убедување. Задругата плаќа, а јас останувам.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Немојте да ми го расипувате барем тоа, со ова ваше проклето убедување. Ајде.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дури по долго време и со убедување на учителот, ќе ја согледа својата грешка, и ќе го испрати потоа на школување во Солун.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Тоа убедување уште повеќе се зацврсти утрото, кога дојдоа по мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Моето вжештено убедување воопшто не му пречи на насмеаниот доктор Мев со сласт да го проголта последниот залак од еклерот: Смири се, другар - ме запира, стасува да нарача „кафе, погорчливо“, па спуштајќи се во столицата, почнува: - Јас сум оп-тимист!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Хорацио, според моето убедување, беше премногу, односно мртов ладен, во однос на алармантната психичко-здравствена ситуација во која бев паднал.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Умешноста со која татко му ги натрупуваше парите, како и опчинетоста со театарот, каде родителите го водеа од дете, му го зацврстија убедувањето дека патетиката и ладнокрвноста можат да бидат убоита комбинацијата ако се употребат во вистинско време и на вистинско место.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Личноста на Олдос Хаксли, филозоф и мистик по лично убедување, човек чиј вид сериозно бил оштетен со долгогодишнто неизлечиво очно заболување, била како создадена за мескалински визии.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наспроти големите разлики во верските убедувања, потстрижувањето на косата секогаш е поврзано со сексуалната апстиненција и со целибатот, т.е. со симболичната самокастрација.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На почетокот растевме во убедување дека целиот свет знае за нас.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И секогаш во движење, во скок. Од чаша до пијанство, од љубов до заблуда, од случајност до убедување.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
ЧАМЕЦ ЗА СПАСУВАЊЕ (1944) Појдовната замисла на филмот е секако да се прикаже во еден микрокосмос (чамецот за спасување), макрокосмосот на американското општество во неговото соочување со нацистичката опасност: наспроти униформираноста на нацистичкот тоталитаризам, што го олицетворува еден противиграч, Вили, стои melt- ing pot-от на разновидните социјални слоеви, народности, убедувања, карактери; преку низата напнати сцени и заострени, понекогаш иронично обоени дијалози излегуваат на видело сите општествени, културни и идеолошки напнатости на американското општество, додека бродоломците конечно не најдат доволно моќ за единствен настап против непријателот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Уредникот треба да биде човек достоен во секој поглед, познат по својата усрдност и верност, кој ужива литературна слава без оглед што се наоѓа на државна служба, готов за корист на владата да го пренебрегне јавното мислење и почитување заради цврстото убедување во нивната целосна некомпетентност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Оваа стратегија настана од убедувањето дека „изумите на филозофијата не се ништо помалку фантастични од изумите на уметноста“, и од неотповикливото гадење спрема книжевниот реализам кој често се поистоветува со баналноста, со предвидливите, па дури и со здодевните страни на животот. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 213
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но за среќа не е така. Моите политички убедувања се пред сѐ медитативни, или ако ви е помило - воајерски.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
