трогне (св.)
Тој се трогна од грижата на оваа мајка и му се утврди вербата дека ќе дојде време кога самиот народ ќе трча за просвета.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но ние го разбравме: добродушноста и заштитата го трогнаа в срце.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тоа силно го трогна, по првпат некој од Акиноските оставаше завет да биде закопан тука, во Потковицата, на Горник, заедно со луѓето со кои го поминал векот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Бидејќи неочекувано од учител станав проповедник, моите зборови многу го трогнаа народот, толку многу што ако за време додека се четеше евангелието од младиот поп Георги сите се накашлуваа како по договор (како во нездраво време) за време, пак, на мојата реч сите со задоволство слушаа и не само што запре накашлувањето, туку човек можеше да си помисли дека народот заборавил и да дише.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не можел да стане јасен, разбирлив, можел да ги трогне со библиска можност за воскресот на сите мртви пред кои живите ќе клечат и во безумен уплав ќе молат да им бидат простени гревовите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Измислува, рекол изѕемнато Цене Папчев; непреспаната ноќ оставила под неговите очи дамки на своја темна крв. - Подмолно сака да нѐ трогне со лаги бутмишов.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
По потекло од областа Преспа, во Македонија, делото ги трогна одблизу.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Пред перформансот повеќе зачудено отколку разочарано се најдовме очи во очи со два крекача чие вонземјанско неразбирање толку нѐ трогна што бевме среќни што првобитната идеја не беше можно да се реализира. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 23
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ова дело сведочи и за чинот на една возвишена синовска љубов која може да го трогне секого...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Односите биле такви што за секого било јасно дека потоците крв на нашиот народ нема да трогнат никоја од големите сили никоја од нив нема да застане цврсто на негова страна.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Знаеш што најмногу ме трогна, мајко Персо?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Перса не се ни обидуваше да ги забришува своите солзи. Силно ја трогна страдањето на оваа жена.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Јас се стиснав. Ме трогна. Бев готова да се расплачам. Потоа молчевме.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Со очите изразив вчудовидување, а тој продолжи: - Еден месец подоцна, на 4 август солунскиот весник “Елиникос Ворас“, со големи букви вака ги извести своите читатели: “Жителите на убавото костурско село Крија Нера17 кои досега покрај грчкиот зборуваа на еден туѓ дијалект, трогнати од одличната иницијатива на патриоски расположеното население на селото Каридја – Птолемаида, спонтано решија во присуство на месните власти да се заколнат дека целосно ќе го заборават тој јазик и во иднина така тие, како и нивните синови, исклучително ќе зборуваат на грчки јазик.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се прашуваше: Зарем не ја трогна содржината на сите оние писма кои ѝ ги испорача Душка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но она што ме трогна, колку вие сте жените проникљиви, е тоа дека таа ме прочитала.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
