страда (несв.)
Ја искам сенка, ја искам прохлада, Душевна ја искам тишина, Че клето ми срце доста вече страда, И сја нагледа вцекаква злина: Коварство сос бедност, сос гордост лукавство, Сон мртов, глупава простота, Љубов на слова, и слога без братство, И хитрост, лâжлива доброта.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
Во болници модни, во кревети чисти не ќе најде почин дружината млада, во војните не се правилата исти, и нема бел бајрак за народ што страда.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Та човек од човек да страда и тегне и бега од лулка до гроб!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ние сме си друго, од една болест страдаме. Слободно кажи ни на нас, не се срами.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Генералстап многу повеќе страдаше од чаршијата отколку од децата на безизлезната улица.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Само себап да се стори, да не ми страдаат дечињата, кај а намери ѓаволот, в реката да појде и она и он.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Море, краста и орлови нокти да ви даде господ вам на таквите! Од вас си страдаме и ние.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сака ли Бошко и Дико да испадне како против власта и против својот побратим Лумана та после наместо еден двајца да страдаат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Настапија тешки часови. По цели дни таа плачеше, а пак јас како некој инквизитор полуден од љубомора - ја мачев, ја навредував и страдав заедно со неа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Вели дека Иванов бил бесен и дека тој не сака да страда заради тебе...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Страдаше и го примаше тоа страдање како должност. Што бараше од мене?
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
За секого има место на оваа земја, само да е умен. Само улавите страдаат. - И ти...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Стана една мешаница, а праведниот и невиниот секогаш страда.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сигурно! Вие си играте со него, а тој си страда. Ама сте никаквеци! Затоа тој убаво ќе ви покаже!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Слушаме: лежела болна. Страдала од срце, а од завчера уште повеќе.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Кога ќе е готова, нечиј врат ќе страда!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Најмногу се надеваше во мајка си, која можеби повеќе страда од другите, можеби нејзините грижи се потешки од грижите на татка си и деда си, но таа најмногу верува во него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кој знае колку страдал во животот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Ако нешто е опасно, прв ќе страдаш ти! Ајде, оди напред!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
