става (несв.)

122. Георги Баласчев (1869-1936) од Охрид е историчар и публицист, познаник на Мисирков од заедничкиот престој во Белград (1889) и во Софија (1890), кој во времето кога се ставаа основите на ММКД, под псевдонимот Езерски, ја објави првата книга на македонски јазик за „лозарското” движење „Неколку кратки летописни белешки за состојбата на западните Македонци…” (Софија, 1890).
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие колца во разни времиња беа со разни имиња бојадисани, додека во 4-та четвртина на XIX век боите не фатија да се ставаат една врз друга и не се парализираа една со друга.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега тие не го прават тоа, зашто треба да се викаат Бугари, а името Бугарин кај Грците се става многу долу.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
РАЈНА: Повели, стрико Кољо. (Ги става пиперките пред него и му го подава пагурчето).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КАТА: Така речи... Не ни ставај тежина.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ДЕПА: (упаѓа). Морее Панде, што ти требаше да кажуваш вакви муабети, да ги ставаш луѓево во мерак?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: (зема стомна со вода и ја става на прагот).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
(Една од жените ѝ подава на Антица стол да седне, потоа ѝ става на скутот едно машко дете и ѝ подава чорапчиња).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Лебот кој и го става на глава еден од присутните го придржува.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ќе скокнам... Подобро чесна в земја отколку нечесна над земја. (Се качува на миндерот и ја става ногата на прозорецот да скокне.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Умрените не ставаат, а живите сака да живеат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Токо, ајде Ило! Ставај, давај зоб на маските; вода патема ќе пиат колку сакаат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Едниот девер ги става пред неа новите чевли, таа ги клоца де онаму! — „Ај беља!“ — вели тој.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но додека го јадеш црниот, не ставај го на трпезата безволно, презриво: тоа го убива апетитот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Дури и кога се ставаа покривите на куќите и се вееја новите алови шамии, чорапи и ризи, и со викање, да чуе цел град, им се пожелуваше среќа на дарителите и обилно се пиеше бела гроздова ракија, дури и тогаш Аргир не разведруваше чело и не се насмевнуваше, да отпушти благ збор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ја става на шпоретот, живо мафта со рацете: - Стево Масло отепа со веслото еден нор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Митко го става весникот во печката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тој го крева и го става врз столот на кој седеше.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Откако ќе ја одведе до кујната, тој ја заклучува вратата од кујната и го става клучот в џеб.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Луков ги става во џебот од елекот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Повеќе