стабилно прил.
стабилност ж.

стабилно (прил.)

Останувајќи верни на нивната мисија да најдат научни објаснувања во рамките на структуралните механизми, тие го опишуваат јазикот како создавање на усогласени однесувања на две суштества кои се структурално споени, т.е. однесувањето на едното го поттикнува однесувањето на другото во рекурзивен модел што двете ги одржува во стабилно меѓусебно влијание.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но во практиката таквото општество не би можело да остане стабилно долго време.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Според прогнозата на одделението за екологија при Републичкиот хидрометереолошки завод поради стабилно време без ветер и во наредниве три дена се очекува пораст на концентрациите на загадувачките материи.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)