сабајле (прил.)
Тие можат еден ден да побараат да им се свири и со главите надолу. Е баш да не им биде. Фала им лепо. Доста е и ова: секоја вечер до сабајле...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Орачите навалија лакомо да јадат и цели корки, голтаа, бидејќи и сношти беа без леб, та од вчера како каснаа, немаше сношти што да вечераат, ни да појадат сабајлево, а ете веќе 78 саати како ги тресат ралата и како запињаат гладни.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
ДИМИТРИЈА: Да не сака тој и на ручек да седи? Немам јас ништо против. Нека седи и на вечера. И утре сабајле на појадок.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
АЦО: Што да рекламирам? Гледам бојадисано ново, нема белки да ја отворам машината за да рекламирам. И сабајле чука, исто како порано.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
ДИМИТРИЈА: А минатата година во осум сабајле? Како на скали да спиеше. Сѐ се памети.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ќе ме поздрават првин Албанците од ќелијата, па ќе се јави Михајло Горачинов. ,Пилето ми пее, рано на сабајле", се тешиме, се крепиме. ,Па и робовите се казнети да го сакаат животот, исто како и нивните господари," рече еднаш Апостол Макаровски. 34.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Денеска сабајле дојдоа двајца чичковци и ги поправија лулашките, сега можеме да се луламе! - кажав јас насмеано во еден здив.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И сабајле разбудуват се и оште мижат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Некои чичковци дојдоа сабајле и ги поправија лулашките! - викнав насмеано.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Овде комшиите не галамат, не се дерат по улица, не мењаат уље на тротоар, не перат теписони на паркинг, не буљат у жена ти и ќерка ти, не тресат теписи на тараби, не се собираат на купчиња у недела од сабајле... Не постојат ни маалски ѓурултии.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Замислите сега во четири саатот сабјле да ве разбуди пукање на оружје!
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Овде денот трае бајаги подугачко, така да у лето у 10 навечер е дење, а у четири сабајле - пак дење. Епилог – кокошките остануваат ненаспани.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Прво се прашувате дали Бошко Смаќовски добил отказ од Радио Скопје, па уредниците решиле на сабјле да емитуваат репортажа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
„Ти си сам? Каде е Ангелоти?“ „Тој и неговите луѓе мораа да завршат некоја итна работа, но ќе се вратат утре сабајле, и уште други двајца ѕидари, и тогаш работата ќе оди брзо.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Обично ова го пишувам навечер и ме фаќа еден до два часот по полноќ, па после не можам да заспијам до сабајле.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
И чанти, ранци со спортска опрема... купишта, па кога ќе се тргне од сабајле, сите влечат и, тамам помислуваш дека празното претсобје е фатаморгана, веќе во следниот миг знаеш дека ломот што го гледаш во кујната е вистинската реалност.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Така... Јас ќе си лежам, ме разбираш, под дебелата сенка на чинарот, а таа, младата невеста, рано на сабајле, разбудена од пилето - билбил, фрас вака, фрас така со гранката - ќе ги тера од мене досадните мувишта...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
-Така беше и кај нас – пак тивко дофрли Зоја. – Само за него се пееше, за него трубеше трубата и удираше барабанчето и на сабајле и на пладне и на зајдисонце.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во прилозите за начин како најкарактеристични му се видоа заемките: бирдан, веднаш; ѓене, пак, повторно; сабајле, наутро; сефте, првин, прво; текрар, повторно, одново; тек-тук, ретко, одвреме-навреме, тук-таму.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Утредента, по сабајле удри камбаната и селскиот телал помина по селските сокаци и на сет глас викаше со инката: - Еј, сељаниии!!!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
