ролна (ж.)
Од спротивната страна се појави Коста. Носи преграб ролни од хартија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Од продавницата излегов со ролна в раце.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Стомакот – Нијагара казанче клозетско. Мека столица на тврда шолјица – трошам ролна на час. (Колку ли трошам за една година?) Гласот извикан, нетелефонски, само за позади микрофон – непредушен.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Да се пречекори тој раскин кого што луѓето како и да не го забележуваат иако кој знае што воопшто забележуваат тие мрачни луѓе што се качуваат во вагоните на метрото за потоа да се симнат, што покрај превоз бараат тие луѓе што се качуваат пред или по за да пред или потоа се симнат, а што само се поклопува во некоја зона на вагонот каде што сѐ е однапред решено со тоа што никој не може да знае дали ќе излеземе заедно, дали прво ќе се симнам јас или пак оној слабичок човек со ролна хартија, дали онаа баба во зелено ќе продолжи до крај, дали тие деца сега ќе се симнат, ма јасно е дека да бидејќи веќе ги собираат тетратките и лењирите, низ игра и смеење приоѓаат кон вратата додека таму во аголот некоја девојка се стабилизира за да потрае, за уште многу станици да може да седи врз конечно испразнетото седиште, а таа девојка е непредвидлива.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Приказната на Вилијам Велман како во почетокот на дваесетите го научил занаетот режирајќи филмови од две ролни - „Сцената покажува правлива улица пред салунот; едно кученце лежи на скалите; херојот излегува, го погалува кучето и се качува на коњот; арамијата излегува, го шутира кученцето и го јавнува коњот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Монтажната постапка е сведена на спојување на ролните, и во ретки случаи на нивно одбирање.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Хичкок: „Занимливо е дека продуцентите, по многу премислување, одлучија Уцена да биде нем филм, освен последната ролна, бидејќи тогаш некои продукции се рекламираа најавувајќи „делумно звучен филм”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Крвта не течеше толку колку што набабруваше и тој употреби една ролна тоалетна хартија за да ја запре.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Па така се појавија и првите преградни ѕидови од летви и црна катранска хартија или од ребрести долги ролни картон.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Го свитка во ролна купчето хартија што го заврши и го спушти во пневматската цевка. Поминаа осум минути.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Одлично“, рече Сајм отсутно, не кревајќи го погледот од својата хартија во ролна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Рипнав и гледав нешто необично. Баба ми ме ставила во гостинската соба на една рогозина, половина ја размотала а со другата како ролна ме покрила.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Беше неуморен, сѐ додека не му се испразни ролната на филмот во камерата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Да не беше присуството на тоалетна ролна, се знаеше за што ќе го употребев, но вака, го скинав, во надеж дека ќе ми заврши некоја малку попристојна работа.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Кога ќе ги купевме книгите, мама со нив купуваше и ролна цветна хартија.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во парискиот Лувр ја видов сликата на Еусташ Ле Суер, на која се гледа како апостолот на скалите пред храмот собрал верници нови христијански конвертити како носат пагански книги, таблици, ролни, кои потоа ги палат...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Исечоците, кутиите за цигари, ретките стари фотографии, писмата, филмските ролни и споменарите од големата збирка на триесет и двегодишниот жител на Сан Франциско и посветеник на Крафорд, Нил Мачијевски, докажуваат зошто оваа класична холивудска „мамичка“ била најмила.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
