ритне св.

ритне (св.)

„Еве, од овде си ја подаде муцката онаа гадотија“, рече таа и ја ритна ламперијата веднаш под сликата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше некаква пресметана крволочност во очите на момчето, сосем јасна желба да го удри или да го ритне Винстон и свест дека е многу блиску до возраста за да го стори тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Или да удри со главата во ѕидот, да ја ритне масата, или да ја зафучи мастилницата преку прозорецот - да направи некоја насилна или бучна и болна работа, што ќе го помати сеќавањето што го измачуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)