рине (несв.)
Смирен, вооружен со трпеливост, продолжи да го рине снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ослободен малку од грижата да го рине снегот, ослободен и од стравот што му го задаваа волците, момчето почувствува потреба и да се среди малку, да се сврти кон себе, да се измие.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Утрото Бојан бескрајно долго ринеше снег. Се бореше за тие вчера трасирани пртини во снегот, да ги одржи, да ги зачува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Луѓето беа постојано со лопатите в раце: ги чистеа деноноќно покривите од куќите и плевните, ринеа и правеа патишта деноноќно, но и снегот врнеше деноноќно; како да беше заинатен и скаран господ со луѓето: тие фрлај и расчистувај го снегот - тој фрлај друг.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Гробарите веќе ја ринеа земјата, си плукаа во рацете и ја ринеа земјата, ја нафрлаа со лопатите на сандакот, го засипуваа гробот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нѐ гледа уплашено и рини од тиквата со корупче. Му кажуваме зошто сме дошле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некои што можат се качуваат на куќите и со дрвени лопати го ринат снегот од покривите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Слегуваат железничарите и патниците и го чистат снегот, го клоцаат, го туркаат, со голи раце го ринат од пругата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А притоа и Иван отспроти ми мавта со раката.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го снемува ветерот, пред нив нешто го рине снегот и прави широка сува партина..
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
