рига ж.
рига несв.

рига (несв.)

Само што се вратија војниците бугарски и почна отсекаде да се пука, да рига оган од земјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Отсекаде рига оган: гори и тревата и шумата, нѐ засркнува горењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)