речитост ж.

речитост (ж.)

Она што беше посебно во врска со Колумбо е неговата упорност и речитост со кои работеше на својот сон за „Индија”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
А овој пат себе си дозволувам речитост.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Зашто, додека морничавевме од уфрлање вулгарни изрази во беседите - свечените, судбените, великодостојните - додека се противевме на облиците незауздана, сладострасна и мекоплотна речитост нашиот јазик неодложно умираше а нивниот се создаваше, рајскиот!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)