ревност (ж.)
КЕВА: (Предвреме остарена и свената од тешки напори се да му угоди на својот маж со маченичка ревност која оди, до ропска покорност, сметајќи дека тоа е нејзина должност и нејзина судба. Облечена е сета во сив тон.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Пламенот на ревноста ми ја опфати душата и јас заживеав адски дни...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Еднаш почувствувана ревноста разјадува, со необична силина тера, гони да се покажува низ секој збор, движења, здив.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Неговата ревност полека попушта кога одеднаш нешто во купот му го привлече вниманието.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
По ревноста за апсолутно искрен израз, по подготвеноста да плаќа со лично страдање и ризикување на животот, Бренер го воскреснува и го воздигнува садомазохистичкиот комплекс на руската интелигенција во опозиција на омразената власт, комплекс кој е вродена желба „за страдање” и во кој политичкиот дискурс не посредува.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Надежта која ѝ ја даваа докторите и нејзината ревност во лекувањето на стерилитетот, уште одамна требаше да дадат резултат.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Од Грците понижен, исмеан од бугарскиот литературен круг, прогласен јавно и тајно за неспособен поет без вредност, иако како него немало друг, препев на Сердарот и Скендер - бег започнува со ревност.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
