растолкува св.

растолкува (св.)

Не знаете дека пред многу години, Граматик Граматик влегол во одајата со тајниот запис, за да го растолкува и проклетството да го укине, да го симне печатот на судбината од нас.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Бараше од мене арамија да бидам, разбојник, крадец, затоа што се плашеше дека Филозофот е викнат кај нас за да го растолкува записот од одајата, и не сакаше ливчињата на таткото негов, од чија плот и семе беше роден, во туѓи раце да паднат и слава на друг да му донесат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Можеби потоа, на книга втора кога ќе се стави, умножение, а не извор кога ќе биде, писмото ќе го изгуби отровното дејство, и некој друг, поумен и повешт од мене, ќе може да го растолкува.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога небото повторно се смири, Игор Лозински прв се огласи: - Науката е денес немоќна да растолкува повеќе загатки од херојскиот пат на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Раскажаниот сон остануваше како закана и тајна која не можевме да ја растолкуваме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Беше сигурно дека Татко сакал да ги оживее, да ги растолкува знаците на овие сиџили во кои претпоставувал дека се крие кодот на идентитетот на неговата мајка, на нејзиното семејство коешто најмногу го одбележа неговиот живот, оној со средиште во цариградското време.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Се обидував да ја растолкувам и оваа од приказна од илјада и едната од картагинската градина на мудриот Раиз, во контекстот на историските настани во древната Картагина, каде што не престануваше, како од оживеан вулкан да избива историјата, како од далечно делфиско пророчиште, близу пунските гробници на жртвуваните новороденчиња...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Пролетаријат... – таа ја цедеше секоја буква - најпрвин да завршам за тоа шо почнав, а потоа јаска убао ќе ви растолкувам шо е тоа пролетаријат иако знам дека ти шо ме опита, знам дека нема да ме разбериш... - таа прекина за миг и се врати на прекинатата мисла.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)