раскине (св.)
А Гегата крволочен јас, бесна ко Менада, би го раскинала со заб.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Гавранот ќе го раскине како да е еден од оние свилени перници што му ги носеше Ганка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но сепак, не и легнаа на мечката да ги раскине толку лесно и без одбрана.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Аргировите зборови ѝ ја раскинаа нејзината коприна, ја разголија и ја открија онаква каква што и беше таа за мајсторите: тешка, неумолива.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа ја раскина кошулата и ја врза раната на челото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Му ја раскина кошулата и неговите тврди прсти бргу зашетаа по градите, рамењата и рацете.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Само затоа што се обидувам да ти помогнам да го раскинеш превезот на бладањата. Само затоа, нели?
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
О, скоро пеколот ќе ја раскине неговата утроба.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Бузо не кажа која била причината што го натерала Едноокиот Полип на таква гнасна и нечесна акција; Ѓеле донекаде ја објасни причината зошто сите на бродот не се согласиле со капетанот и енергично се побуниле против неговата желба, но требаше повеќе и поубаво да ги објасни и расветли душата и срцето на тие луѓе; Васе доста лесно мина преку храброста и смелоста на оној што со маки ги раскинал јажињата и го ставил на коцка својот млад живот; Марко не го протолкува и не кажа ништо за крајот на приказната.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И јас и другите другари на секој дел од снагата имавме по некоја лузна или сини колтаци, а кошулите и палтата ни се раскинати од дрпање.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тој ден попладнето како да се раскина небото.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А јас ви нудам нешто друго. Ви нудам можност да ја раскинете папочната врска со своето племе и да се издигнете до својот сопствен идентитет.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Која од вас ќе ми го распара лицето, ќе ми ги извади очите ќе ми го раскине грлото и ќе ми ги распара градите, борејќи се за сопствениот живот?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ги скинале, ги раскинале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И пак Бонети кога ќе ја видеше каде што врви низ дворот кон црквата клоцајќи го долгото расо со колениците пред себе, пред очите му излегуваше нејзиното голо тело, кое сега, затворено во црнилото, прета како немирно животинче во кафез и сака сѐ да раскине, да се ослободи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
На одреден начин во расчекор со своите современици, тој дури се реши да раскине со Хердер, токму во моментот кога севкупната интелектуална Германија подлегнуваше на утешителската привлечност на неговата мисла.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Денес пак станува повеќе збор за чудовишните варијанти на идентитетот, оној на изофренот, без сенка, без трансцеденталност, без друго, без слика, идентитетот на автистот, кој како да си го раскинал двојникот и си го голтнал братот близнак (напротив, „близнакувањето“ е некој вид на автизам за двајца).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Спојот на технологија , контрола и страст во време на доцниот капитализам, и обидот тој да се раскине“, како што вели истражувачот на медиумите Peter Weibel , „се теми на неговите текстови“. Burroughs рано го воведе поимот на вирус во својот книжевен универзум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бре, бре, што насмевка ќе беше тоа, да ти го раскине срцето со нож од јагоди...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
А ако не се реши на тој чекор? Ќе раскине ли? Ќе ја прекине ли, жестоко кон себе, па и кон него, оваа љубов?
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
