раскашавен прид.

раскашавен (прид.)

Загреаниот, раскашавен леб, го истури во една копанка и ги намами кучињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во, од горештината раскашавениот мозок, неконтролирано му заиграа зборовите качија, искачија, откачија, поткачија...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)