расипува несв.
расипување ср.

расипува (несв.)

СОФРЕ: Седи, море, малу! Не расипувај ќејф. Да речеме уште една песна пак одете.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ВАСИЛКА: Антице, невесто, види ваму, јас не можам никого да го сторам лош и будала, ами ти на вујка ти не треба да му го расипуваш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тоа им го расипуваше празникот на среќавањата со градот, многумина веќе го мразеа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Немојте да ми го расипувате барем тоа, со ова ваше проклето убедување. Ајде.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Оние и тоа му го расипуваа. Му го одземаа неговото сопствено доживување на Белата Долина и му тежеа со своето присуство, знаеше добро дека требаше да ги одврати и да не се согласи да дојдат со него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бузо фркна со носето и се тргна настрана расипувајќи го редот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И дај јајца, кокошки, алви, небарем од татка му чивлигот го расипуваме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Многу ми се моча, ама не смеам да ја расипувам песната. Дал да пеам, дал да ја стегам бешиката?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Како што вели народот: „Парите прават, ама парите и расипуваат!“
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Не сакаат да си го расипуваат спокојството, зашто неработењето за нив е спокојство.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А сето тоа и понатаму ни го расипува расположението.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Немој, бре Вендија, не расипувај ја свадбата, ќе му се доближи трет да го смирува, да се разбере, а Дуко Вендија и него го светнува преку муцка и црвени мазници му потекуваат од носот, од устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дење растоварале вагони, вели, некои стоки за војските растоварал, вели Огнен Ѓорго, и кутии со јадење, затворени некои кутии, запечатени, вели, така го чувале јадењето за да не се расипува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нешто зборуваат, ама зборот им се губи, им се расипува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ нешто ви се расипува, а татко ти како да нема мајстори - пријатели, чека да се распадне куќата па да ги повика.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На баба Санда ќе ѝ купам нов сандак за замрзнување, и онака стариот постојано ѝ се расипува, а на дедо Борис нови карти за редење пасијанс, неколку шапки за сонце, а можеби и автомобил, зашто тој никогаш го немал...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Само што тоа чувство ми го расипува сината светлина што се најавува да ми надојде.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Наместо устата и чмарот кои лесно се расипуваат, зошто нема една дупка за секаква цел, која и ќе јаде и ќе исфрла?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Грета станува, од масата го зема шишето шампањско и му го расипува врз глава претходно симнувајќи му ја периката.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Облаците го расипуваат нашето, европско небо.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Повеќе