расипано прил.
расипаност ж.

расипано (прил.)

Слегол од амбарче Силјан долу и тргнал за дома да си влезе, чунки рано било и малку времето расипано со дожд и лапавица, била уште баба Марта, та домашните си седеле крај огон и си се грееле.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Може гледа господ? Ете, ти досега немаш расипано човек, лели?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Добро, добро. Ете, крвта од оние јас што ги имам расипано може да ја бара и мојата крв.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
При сѐ што не му скинал куршумот, пак нешто ќе да му имаше расипано.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Влегуваме во продавница да купиме нешто, а таму ќе ни се случи да ни продадат нешто расипано, да ви закинат при мерењето, да не ни вратат кусур и - ете причини за лошо расположение.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ама па на овошје, дека органско, и му личи да е расипано. А на шмизла?
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Гнило си ојде, расипано си дојде...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)