рамено (ср.)
Прав си, не еден склаф е земен, и кој не бил откупен му летнала главата од рамената.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Растат жита, горе нависоко: оризите крај вода студена, мрки урви дури до колена, жолти ’ржи до преку рамена.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Доста се понамршти малку, ѝ беше незгодно да рече „не знам"; да рече „знам“, — дали ќе ја услагоди некоја работа ако ѝ даде Митра, та почна да ги собира рамената.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Илко и Доста застанаа едно до друго; зад нив нункото со свеќите на нивните рамена, одлево деверот, оддесно старисватот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Влажен клик на усните и остро провирање на плодот од едно постоење ново Гранките се пореваат скршени во своите сенки округли раце од месечина и рамена од облаци.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Приоѓа до група борци пред кои мустаќлестиот коморџија Јован ги прикажува своите бескрајни смешки и му се обраќа на развиеното момче, широко во рамената и со долги раце.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
1. суша Шарите на желкината кора на земјата немо лежат во грмушките на сонот а под спарушените и глуви усни на мостовите времето носи на грб мали куќи од мов па ги рони за да ги изгради пак на своите крупни рамена без одмор времето се носи себеси
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
4. будење Тогај се ведрам полека смеј се напоено време по тебе место мов израстуваат огромни мостови што укротени води ги враќаат во своите токови Оваа населба од сон заборави на лазење штом себеси и неа ја крена на крупните рамена свои
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
По подот, масите, голите рамена, главите, во чашите - игрив шарен превез. Конфети...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На неа долга вечерна облека, припиена до телото, оцртува дражесни форми: бели, меки рамена, - дојки не многу големи, обли, во чудесно единство со нејзината не многу висока става.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бранко ја собра главата во рамената, целиот се сви.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Долгиот реши. Го натера Глигора да застане под самата дупка, се искачи на неговите рамења, се фати за горните рабови од карпата и, виткајќи го змиулесто тенкото тело, се извлечка надвор.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но, па тоа тие четворица испотени и тивко зачекорени луѓе, со своите пламнати лица, го носеа на своите рамена токму него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Неговите сили ископнуваа полека и жилаво, оставајќи по себе една пуста болка на увиснатост само во рамената и во тоа како можеа да бидат држени издолжените раце.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сите тројца сега пак помислија на своите пушки на рамената, само на еден сосема поинаков начин.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За миг писнува гајдата. Комитите се фаќаат за рамената.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Братучедите ги префаќаа за раце, за мишки, за рамена, ги влечеа, ќе почнеа и да ги туркаат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Под сплесканите шајкачи им се гледаа ширнатите лица и рамената до џепчињата на копораните.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Се движеа како диви кози, без да ја згазнат земјата, без да им пречат карпите и долиштата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Збогум за навек, народни предавници! — плукна пред Бориса и се оддели од нив, цврсто решен да не го остави народот во најтешките страдања.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
