разрушувачки прид.

разрушувачки (прид.)

Револуционерната дејност е привремена и разрушувачка, а не вечна, соѕидувачка.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Потенцијално, разрушувачките ефекти на критичката енергија лесно се инвестираат во средиштето на инсталираниот систем.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)