разнебитува несв.

разнебитува (несв.)

Гледај разумот и чувствата да ти одат заедно како впрегнати во плуг; ако секој завлечка на своја страна - душата се разнебитува”.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се уриваа храмовите на трите религии, се кршеа крстови и плочи на христијанските и муслиманските гробишта, се разнебитуваа сакралните симболи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„И ете, мирно седи си и гледај како ти се разнебитува животецот!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)