размотува несв.
размотување ср.

размотува (несв.)

Потоа клопчето мигум се размотуваше и секој одделно сосема сам појадуваше по некаков свој правец.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ми го беше привлекол вниманието облакот кој откако ги пречекори црвените покриви на куќите на Водно веќе наближуваше кон црниот гајтан што се размотуваше од високиот оџак на „Турист“.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сега и роднините ги размотува наваму натаму.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)