разединет прид.
разединетост ж.

разединет (прид.)

149. Српскиот цар Урош (1355-1371) владее во времето на интензивното распаѓање на оваа веќе разединета феудална држава; неговата смрт го означи крајот и на привидната централна власт на државата. 150.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Филмот е толку далеку од црно-белото сликање на карактери и настани, што при првото прикажување (во времето меѓу војните) доста критичари му префрлаа дека ги оцрнува сојузниците, кои се прикажани како разединета, колеблива група за разлика од одлучниот и мирен непријател.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Овде живеел владетелот на Југославија, најголемиот дел на Балканот во кој беа обединети, па подоцна разединети неколку балкански држави.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие не беа никогаш разединети, останаа засекогаш заедно...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Раскрварен, јаден да биде се трудат разединет, газен од изроди свои проклетници, ѕверови недостојно му судат свој кога те гази најмногу боли
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Башибозукот претставувал помошна војска на османската армија, главно коњаница составена од нерегуларни и командно обезглавени, разединети и неплатени војници, демобилизирани од армијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)