работичка (ж.)
„Тоа беше шо беше!“ — си рече Митра — „ами да гледам сега да се омира со Доста, та да поседиме ошче некоа подина заедно дури да ми потпркнат дечињата, па кога ќе втасаат веќе за работа, да си се оддела и да си а гледам работичката.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Браче Илко си а наредил работичката, а јас сирота токо се жалам ќе су останала сама.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се позами, се позачешла — колку да му помине апешот во главата — и си ја зеде торбичката велејќи си сам за себе: — Требе порано да се оди, оти литургијата трае два саати (ако не ги прескокне половината молитви, што си имаше обичај), утреното еден, а после . . . ете има три четири кршчења, секое по черек саат, некој и друг парастас .. . денеска ќе се има баја работичка, — и пак си промрмори, навраќајќи долу Катината улица: — Нека даде господ, нека даде: кршчење, венчање, венчање, па и умирање!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Порано Петко немаше којзнае каква печалба, но откога избувна Втората светска војна, работичката му тргна многу напред. Особено откога дојдоа Италијанците и Германците.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Така анџијата Петко си ја нареди работичката и почна да се збогатува и мешето да му расте и да се шири како буренце. „Кому рат, кому брат!“ - велеа селаните.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Но и нему му беше згодна работичката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Останаа да се дечкаат до некое време Перевци и Борисовци, додека најпосле пред зората не ги навали сонот да продремат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На испраќање ѝ рече само толку: — „Оди ми си дома и гледај ми си работичката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На господин Бизонд, што работи на преврски, за кого вршам мали „работички“ , ќе му изгледам уште поблед. Ќе се помири.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ја чуствувам работичката штом почнувам да ја губам...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Колку повеќе ме одвраќаат, толку повеќе ме смируваат... Ми се гадат работичките.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
