протурка (св.)
Така Митре протурка две години во неиздржлива желба за својата куќа, што ја гледа, а не може да влезе во неа, ниту пак може да разбере барем нешто за своите најмили.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Чана ги спушта своите раце и тие двете се протуркуваат крај неа викајќи на цел глас луѓето да не излегуваат од вагоните, назад да ги враќаат бовчите, кокошките, јаренцата, козлињата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Мајка ѝ на Чана набрзина и она си направи крст, а уште повеќе што забележа дека и една друга група од другиот крај на просторијата одеднаш се крена со сѐ пљачки врз себе и се протурка низ луѓето до излезот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Риса и Тронда се протуркаа низ проретчениот круг и без многу зборови ѝ помогнаа да го фрлат во вагонот на Чана, во малиот празен брлог до вратата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И сите од ред почнаа да ѝ честитаат, а Пела се протурка до мајка си и се закачи за нејзината рака, ама не побара да биде крената, ама мајка ѝ како да сфати што сака па ја израмни со себе за да може да гледа одгоре.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Чана се протурка низ вратничето и со десната ја завлече зад себе и ја затвори.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога се протуркуваат низ жените, кога немо стојат скраја слушајќи ја богослужбата посветена на мајката над мајките, Перса, забележувајќи ја силната светлина во нејзините очи, ќе прошепоти Мислам дека е време да излеземе во дворот!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
После многу напорни расправии, откако Унијата била протуркана некако, помош од Европа била ветена: Но помошта за спасување на Царството Константинопол од навала на силната Отоманска Империја, никогаш не пристигнала, па така бранејќи се само, Царството Константинопол доживеало пад во 1453 година.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Оп, уште една НОВИНА слушнав: денес нашата делегација испратена во Брисел, сложни како тим, успеа да ја протурка Македонија за земја кандидат за членство во Европската Унија.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Детето и есента, ги протуркавме некако, ама зимата: кога легна тој снегот, дебел како стена.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Сањарење од Брамс, душо“, му ја препорачуваш додека ќорав пијан се обидува да му ја протурка на келнерот личната карта како платежна картичка од „Американ експрес“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
